Ξελασπώνουμε…

 Ξελασπώνουμε…

?????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????

Κοιτώ τις εικόνες. Με προσπερνούν. Με ξεπερνούν. Γδέρνουν βαθιά μέσα μου, τον καημό μου. Πως έγινε έτσι ο κόσμος μας; Από κόσμημα, ένα σάψαλο, ένα απολειφάδι, ένα καρυδότσουφλο; Πως γίνανε έτσι οι λαοί της Ευρώπης; Ποιας Ευρώπης; Αυτή είναι η Ευρώπη που κάποτε οραματιστήκαμε; Να δίνει συγχαρητήρια η μια γραβάτα στην άλλη γιατί κλείσανε – λέει – τα σύνορα και μπράβο τους που αφήνουν τους πρόσφυγες και τους μετανάστες να συνεχίζουν, αναζητώντας άλλες διεξόδους φυγής, να κινδυνεύουν και πάλι να πνιγούν στα νερά; Να κινδυνεύουν να πεθάνουν από ασιτία, τόσες μέρες τριγυρνώντας σαν τα αγρίμια από χωράφι σε χωράφι κι από εκεί σε χαράδρες, πεδιάδες κι ότι άλλο περπατιέται, λασπωμένοι με ιδρωμένα τα ρούχα πάνω τους και την ψυχή τους ξεσκισμένη από τα σκυλιά μέσα τους, να γυρεύουν λίγο φως; Αυτοί είναι οι λαοί των γειτονικών μας χωρών που εμείς σαν Έλληνες τους δώσαμε γη και ύδωρ, τους σπουδάζουμε, τους εκπαιδεύουμε και τους δίνουμε δουλειές, κάνουμε μαζί τους εμπορικές συμφωνίες; Αλβανία, Σερβία, Σκόπια… Κλειστά τα σύνορα. Από δίπλα, βρίσκουν άλλοθι κι οι Μεσογειακοί Ιταλοί. Και παραδίπλα, τρώνε και πίνουν κι οι δυνατοί του Βορά. Και από Ανατολάς, οι Τούρκοι δεν θα δεχθούν πίσω όσους έχουν εγκατασταθεί στην Ελλάδα, πριν την Συμφωνία. Ποια Συμφωνία; Κοροϊδευόμαστε; ΜΗ ΣΩΣΟΥΝ να δεχτούν οι λαοί αυτοί ΟΥΤΕ ΕΝΑΝ ΠΡΟΣΦΥΓΑ, ΟΥΤΕ ΕΝΑΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΗ. Δεν τους αξίζει αυτούς τους ανθρώπους κανένα τέτοιο κράτος, κανένα τέτοιο “ενδιαφέρον”, καμία τέτοια “ποσόστωση”.

Να μείνουν εδώ. ΝΑ ΦΥΓΟΥΝ από τον φόβο τους, ΜΕΝΟΝΤΑΣ ΕΔΩ. Εμείς με τις ρίζες μας καλά μπηγμένες στα προαιώνια χώματα της προσφυγιάς μας, θα ανοίξουμε αγκαλιές και σπίτια και θα τους βάλουμε μέσα. Εμείς με το αγέρωχο βλέμμα μας στραμμένο πίσω στις Αλύτρωτες πατρίδες μας, θα τους δώσουμε νερό και φαγητό και θα νανουρίσουμε σε στέρεα κρεβάτια και ζεστά λόγια, ανθρώπινες αρχέγονες λαξευμένες κουβέντες, τα μωρά τους. Εμείς με το μισό μας ψωμί, το υστέρημά μας, αλλά με τον παράλληλο πακτωλό αλληλεγγύης μας, θα στριμώξουμε τις ζωές μας και θα τους χωρέσουμε σιμά μας. Εμείς θα τους απλώσουμε το χέρι της αγάπης, θα τους κουβαλήσουμε στις πλάτες μας. Κι όλα τα ονόματά τους, θα γίνουν και δικά μας. Κι όλα τα “χαρτιά” τους θα έχουν πάνω τα φιλιά μας. Κι όλα τα πόδια τους, θα έχουν τα βήματά μας. Το ΜΑΖΙ τους, θα είναι ΟΛΟΙ ΜΑΣ. Αχώριστοι. Αδιαπραγμάτευτοι. Αξεδιάλυτοι. Ανίκητοι. Άνθρωποι!

Μέρα με τη μέρα, το νιώθω πως ξελασπώνω μέσα μου, από μια τεράστια μου ντροπή. Πως ξεγυμνώνω κάθε μου ηλεκτρισμένο κύκλωμα ατομισμού και πως γυρνώ τα μάτια μου εντός μου, να αναμετρηθώ με τα λόγια των προγόνων μου, τα αλησμόνητα εκείνα λόγια που άρπαξαν φως και χούφτες χώμα πριν ξενιτευτούν στην δική τους προσφυγιά. Κιαϊμιλιό, Σμύρνη, Αϊδίνι, Προύσσα, Καλλίπολη, Κιουτάχεια, Αϊβαλί, Πόλη… Και τανάπαλιν. Ορδές Ελλήνων από κάθε μικρή σπιθαμή χώματος και γηραιάς γης, χωρίς κρικέλια, χωρίς αλυσίδες, χωρίς τοίχους, χωρίς φράχτες, χωρίς παραπετάσματα… Ναι, αυτοί είμαστε. ΌΛΟΙ ΜΑΣ. Μεγαλωμένοι με ένα γάλα προσφυγιάς, ταϊσμένοι με ένα ψωμί ανθρωπιάς. Και συνεχίζουμε να ξελασπώνουμε. Καληνύχτα Ευρώπη. Καλημέρα Ελλάδα. Θα τα καταφέρουμε.  




The following two tabs change content below.

echaritygr

Η Οικογένεια του e-Charity.gr Portal, απέναντι στην λογική της απλής κριτικής και της ακατάσχετης αποποίησης ευθυνών ή της άκρατης φιλολογίας, αναλαμβάνει τις ευθύνες του μέλλοντος, ΣΗΜΕΡΑ. Για εμάς, εσάς, το ΑΥΡΙΟ των παιδιών μας. Με μεράκι, αγάπη στον συνάνθρωπό μας κι αφοσίωση στον στόχο μας, συναντιόμαστε από κάθε γειτονιά της Ελλάδας, με έναν σκοπό. Να κάνουμε το όραμά μας, ΠΡΑΞΗ. Την Αλληλεγγύη, ΖΩΗ.

echaritygr

Η Οικογένεια του e-Charity.gr Portal, απέναντι στην λογική της απλής κριτικής και της ακατάσχετης αποποίησης ευθυνών ή της άκρατης φιλολογίας, αναλαμβάνει τις ευθύνες του μέλλοντος, ΣΗΜΕΡΑ. Για εμάς, εσάς, το ΑΥΡΙΟ των παιδιών μας. Με μεράκι, αγάπη στον συνάνθρωπό μας κι αφοσίωση στον στόχο μας, συναντιόμαστε από κάθε γειτονιά της Ελλάδας, με έναν σκοπό. Να κάνουμε το όραμά μας, ΠΡΑΞΗ. Την Αλληλεγγύη, ΖΩΗ.

Related post

Ρώτα το #echaritygr ότι θες, όποτε θες
×
Exit mobile version