Πάθος, Πόθος, Πλάνη, Τέχνη, Ζωή

editorial Αξίζει
echaritygr
22 Φεβρουαρίου 2016
0
418
2 minutes read

Κάπως έτσι μπαίνουν οι συνθήκες της ζωής σε μια ευθεία. Ή σε μια πορεία. Που εσύ επιλέγεις αν θα είναι καμπύλη ή ευθεία. Ή και τεθλασμένη. Ή εφαπτόμενη. Ή διασπώμενη. Μα γραμμή. Πάντα γραμμή. Με έμπνευση, με θάρρος, με θυμό και αρκετό μύθο… Με αλήθεια και αναλήθεια, με φως και σκοτάδι, με χαρά και λύπη και τέλος, με πολλή ζωή. Αντ’ αυτής, η ίδια η ζωή κυλάει, χωρίς ζωή. Θέλω να πω, χωρίς ανάσες. Σαν να προσπαθούν να σου ξεφουσκώσουν οι στιγμές, τα σπλάχνα, τα πλεμόνια – που λένε κι οι μεγάλοι μας λογοτέχνες – τα σωθικά. Σαν να τα ξεκοιλιάζει άγρια μια νύχτα, η ίδια σου η πένα που προσπαθεί να αφαιμάξει τα κύτταρά σου και να αντικαταστήσει το μελάνι της με τη λάβα των φλεβών σου… Τέχνη. Θα πεις: Κι αν δεν υπήρχε τέχνη, τότε τι;

Και τότε πάλι γραμμή, αγαπητέ μου και αγαπητή μου. Και τότε πάλι, πορεία σε άγνωστο αχαρτογράφητο μονοπάτι. Σσσσ… Σιώπα. Κλείσε τα μάτια σου και άκου το θρόϊσμα των φύλλων. Και τον αέρα που ευρύχωρα άλλοτε περνά κι άλλοτε στριμώχνεται να χωρέσει. Ακούς; Το ακούς; Το αεράκι το νέο, το φρέσκο, το ζωντανό, το αιθεροβόλο, το αληθινό, αυτό που δεν παραδόθηκε, δηλαδή, στη λήθη; Το ακούς; Έκλεισες καταρχήν τα μάτια σου; Τα μέτρησες καλά μέσα σου τα βήματα; Ένα, δύο, τρία…Βήματα. Πορεία. Μπροστά. Και μετά βόλτα λίγο γύρω από το κορμί σου. Το ναό που οι στιγμές βεβήλωσαν και σπάραξε η ψυχή στην πρώτη της κατηφόρα; Ακούς; Φυλλοροεί η ζωή. Η ωραία ΖΩΗ, η αλησμόνητη ζωή… Σαν φύλλο από φυλλοβόλα δέντρα κάτω…

Εξάλλου, τι άλλο θα μπορούσε να’ναι το σώμα, πέρα από χώμα; Κι αν καμιά φορά τα δάκρυα σε επιστρέφουν μέσα σου, είναι που αναζητάς το νερό να δροσίσει τις ρίζες σου. Να δώσει νέο φως και τροφή στις στιγμές σου. Και να πάρεις δύναμη να πετάξεις νέο καρπό να ροδίσει. Να μην ανησυχείς λοιπόν που το χώμα σε καλή σαν σώμα… Να μη σε τρομάζεις που ηρεμείς όταν είσαι σιμά στη θάλασσα… Που ο παφλασμός, φορές φορές, δεν σε ταράζει αλλά σε γαληνεύει… Είναι η θαλπωρή για το ταξίδι… Όποιο ταξίδι, μέσα σου. Εσύ δώσ’ του ταυτότητα…

Δε με πειράζει αν δεν με παρακολουθείς. Αν δεν καταλαβαίνεις λέξη από τα λόγια μου.Αν οι θάλασσες εντός σου, δεν έχουν γαληνέψει. Αν δεν έχει χρωματίσει με χρυσό τα όνειρά σου. Αν στον κήπο της Γεσθημανής δεν φύτρωσαν αγάπες. Αν δεν μαγείρεψες καλά τις στιγμές. Αν δεν έτρεξες στη στασιμότητά σου να προλάβεις…τι; Αν όμως ΔΕΝ ΕΖΗΣΕΣ, με πειράζει. Κι όχι ωφελιμιστικά, μήπως από δίπλα κι εγώ δεν ζήσω αυτά που θα ζήσεις, αλλά ΝΑ, γιατί αν δεν έζησες με πάθος, με πόθο, με πλάνη, με θάρρος, με το ΓΑΜΩΤΟ σου, ΑΠΛΩΣ ΔΕΝ ΕΖΗΣΕΣ.

Ξέρεις τι είμαστε φίλε μου; Μουσική. Άστρα. Σύννεφα. Λάμψεις και Γκρεμοί. Και φωνές. Πολλές φωνές. Αυτό κυρίως είμαστε. Φωνές. Μέσα μας και έξω μας. Ο διάλογος εντός μας, είναι μεγάλο γιατρικό. Κι η μουσική το ίδιο… Αργοπεθαίνει αυτός που δεν ακούει ΜΟΥΣΙΚΗ… (Muere lentamente quien no oye musica)… Ακούς τι ωραία που ηχεί σαν το διαβάζεις;… Και τώρα, κλείσε τα μάτια σου, κι άκου… Ακούς; Τι ακούς;

Bio
Latest Posts

echaritygr

Η Οικογένεια του e-Charity.gr Portal, απέναντι στην λογική της απλής κριτικής και της ακατάσχετης αποποίησης ευθυνών ή της άκρατης φιλολογίας, αναλαμβάνει τις ευθύνες του μέλλοντος, ΣΗΜΕΡΑ. Για εμάς, εσάς, το ΑΥΡΙΟ των παιδιών μας. Με μεράκι, αγάπη στον συνάνθρωπό μας κι αφοσίωση στον στόχο μας, συναντιόμαστε από κάθε γειτονιά της Ελλάδας, με έναν σκοπό. Να κάνουμε το όραμά μας, ΠΡΑΞΗ. Την Αλληλεγγύη, ΖΩΗ.