Αυτό φορούσα όταν με βίασαν | Η έκθεση με τα ρούχα θυμάτων βιασμού

 Αυτό φορούσα όταν με βίασαν | Η έκθεση με τα ρούχα θυμάτων βιασμού

Κάθε φορά που κάποιος ρωτάει ένα θύμα σεξουαλικής βίας «Τι φορούσες;», ρίχνει το φταίξιμο στο θύμα. Υπονοεί ουσιαστικά ότι αυτός ή αυτή ήταν υπεύθυνοι για την επίθεση και θα μπορούσε να την είχε εμποδίσει. Η κατηγορία του θύματος οδηγεί την ευθύνη μακριά από τον δράστη και την πετάει όλη πάνω στους ώμους του θύματος. 

Είναι σημαντική η καταπολέμηση του μύθου ότι η σεξουαλική επίθεση θα μπορούσε να αποφευχθεί από το θύμα μόνο. Γι’ αυτό το λόγο δημιουργήθηκε μια έκθεση τέχνης που δείχνει τι φορούσαν τα θύματα κατά τη διάρκεια της επίθεσης.

Η ιδέα ήρθε όταν οι Dr. Wyandt-Hiebert και Ms. Brockman παρακολούθησαν ένα συνέδριο. Εκεί ακούστηκε το ποίημα «Τι φορούσα» της Dr. Mary Simmerling. Οι δύο γυναίκες είναι και οι ίδιες θύματα σεξουαλικής βίας και τις άγγιξε βαθιά. Aποφάσισαν να δημιουργήσουν την οπτική αναπαράσταση του ποιήματος. Έτσι δημιουργήθηκε η έκθεση “What Were You Wearing?” («Τι φορούσες;) στο Arkansas το 2014. Ήταν η καλύτερη αρχή για να αρχίσουμε να συζητάμε περισσότερο για το πρόβλημα κατηγορίας των θυμάτων.

«Η πρόθεση της έκθεσης ήταν να δείξουμε στους ανθρώπους ότι η αλλαγή των ρούχων δεν θα σταματήσει τη σεξουαλική βία.»




Δείτε παρακάτω μερικά συγκλονιστικά εκθέματα. Είναι όλα αληθινά όπως και η σύντομη περιγραφή των θυμάτων που τα συνοδεύει.

«Ένα αμάνικο παιδικό φόρεμα. Μερικούς μήνες αργότερα η μαμά μου καθόταν μπροστά στη ντουλάπα μου και παραπονιόταν γιατί δε φοράω πια φορέματα. Ήμουν μόλις 6 ετών…»

«Στρατιωτική στολή και κουβαλούσα και όπλο. Δεν κατάφερα να αποτρέψω τίποτα.»

«Το αγαπημένο μου κίτρινο μπλουζάκι, αλλά δεν θυμάμαι τι παντελόνι φορούσα. Θυμάμαι ότι ήμουν μπερδεμένος και απλά ήθελα να φύγω από το δωμάτιο του αδελφού μου και να πάω να δω κινούμενα σχέδια.»





«Μαγιό. Κάναμε κανό στο ποτάμι όλη μέρα. Διασκεδάσαμε πολύ. Τότε μπήκαν στη σκηνή μου όταν προσπαθούσα να αλλάξω ρούχα.»

«Μπλουζάκι και τζιν. Αυτό συνέβη τρεις φορές στη ζωή μου, από τρεις διαφορετικούς ανθρώπους. Κάθε φορά φορούσα ένα μπλουζάκι και τζιν».

«Δεν πήγα δουλειά μετά από αυτό. Όταν είπα στην αφεντικίνα μου, μου έκανε αυτήν την ερώτηση. Της είπα: «Ένα μπλουζάκι και τζιν σκύλα, εσύ τι θα φορούσες για να παίξεις μπάσκετ;» Έφυγα και δεν επέστρεψα ποτέ.»

«Φορούσα ένα αποκριάτικο φόρεμα. Ήμουν μόλις 5. Από τον πατέρα της ξαδέρφης μου.»





«Ένα t-shirt και ένα παντελόνι. Είναι αστείο γιατί επειδή είμαι άντρας δε με ρώτησε κανείς τι φορούσα. Με ρώτησαν όμως αν τώρα είμαι πια ομοφυλόφιλος. Ή αν… αντιστάθηκα καθόλου για να μη γίνει. Ή πως επέτρεψα να μου συμβεί κάτι τέτοιο. Αλλά ποτέ για τα ρούχα μου.»

«Ένα t-shirt και ένα τζιν. Όλοι με κοιτούν απορημένοι όταν τους απαντάω σε αυτή την ερώτηση. Μοιάζουν σαν να μην αντιλαμβάνονται τι τους λέω. Είναι σχεδόν αστείο. Σχεδόν…»

«Φορούσα ένα σάρι. Αυτό που φορούσα πάντα. Με έκανε να νιώθω άνετα μου θύμιζε το σπίτι, την οικογένειά μου, την ταυτότητά μου. Τώρα μου θυμίζει εκείνον.»

«Μια νυχτικιά t-shirt. Εκείνο το βράδυ είχα σηκωθεί να πιω νερό ενώ στον καναπέ κοιμόταν ένας φιλοξενούμενος μας. Το σκέφτομαι συνέχεια. Αν δεν έπινα νερό, αν έπινα από το μπάνιο, αν δεν τον ξυπνούσα καταλάθος δε θα συνέβαινε.»


ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ



The following two tabs change content below.

echaritygr

Η Οικογένεια του e-Charity.gr Portal, απέναντι στην λογική της απλής κριτικής και της ακατάσχετης αποποίησης ευθυνών ή της άκρατης φιλολογίας, αναλαμβάνει τις ευθύνες του μέλλοντος, ΣΗΜΕΡΑ. Για εμάς, εσάς, το ΑΥΡΙΟ των παιδιών μας. Με μεράκι, αγάπη στον συνάνθρωπό μας κι αφοσίωση στον στόχο μας, συναντιόμαστε από κάθε γειτονιά της Ελλάδας, με έναν σκοπό. Να κάνουμε το όραμά μας, ΠΡΑΞΗ. Την Αλληλεγγύη, ΖΩΗ.

echaritygr

Η Οικογένεια του e-Charity.gr Portal, απέναντι στην λογική της απλής κριτικής και της ακατάσχετης αποποίησης ευθυνών ή της άκρατης φιλολογίας, αναλαμβάνει τις ευθύνες του μέλλοντος, ΣΗΜΕΡΑ. Για εμάς, εσάς, το ΑΥΡΙΟ των παιδιών μας. Με μεράκι, αγάπη στον συνάνθρωπό μας κι αφοσίωση στον στόχο μας, συναντιόμαστε από κάθε γειτονιά της Ελλάδας, με έναν σκοπό. Να κάνουμε το όραμά μας, ΠΡΑΞΗ. Την Αλληλεγγύη, ΖΩΗ.

Related post