Δώσε μου ένα λόγο να σε αγκαλιάσω!

Λέξεις
echaritygr
21 Σεπτεμβρίου 2016
0
230
3 minutes read

Καθημερινά χρησιμοποιούμε όλες μας τις αισθήσεις, όραση, ακοή, γεύση, όσφρηση και χωρίς ενσυναίσθηση για την επιλογή αυτή καθότι, ασυνείδητα σχεδόν, μπαίνουν σε λειτουργία από τη στιγμή που ξυπνάμε μέχρι να ξαναπέσουμε για ύπνο. Τι γίνεται όμως με την αφή; Η αφή είναι η φυσική εγγύτητα των ανθρώπων με το αντικείμενο ή υποκείμενο που επιθυμούν να έχουν σύνδεση – την οποία φυσικά αδυνατούν να επιτύχουν με την παρουσία της απόστασης. Η αίσθηση της αφής είναι αναπόφευκτα μια πραγματική ανάγκη καθότι έτσι επιδιώκεται η άμεση σωματική μας επαφή με το γύρω περιβάλλον. Άλλωστε, μια χειραψία ή ένα φιλί προσφέρουν την πρώτη επαφή μας με τον κόσμο. Οι αισθητήρες είναι κατανεμημένοι σε όλο μας το σώμα και είναι συντονισμένοι έτσι ώστε να αντιλαμβανόμαστε τις διαφορετικές πληροφορίες, όπως η θερμοκρασία, η αίσθηση του πόνου, η υφή, ακόμα και η βλάβη στο σώμα. Η διακριτική ικανότητά τους ποικίλλει ανάλογα με την επιφάνεια ή το σημείο του σώματος. Ακόμα και ο προφορικός μας λόγος έχει ενσωματώσει φράσεις που παραπέμπουν στο άγγιγμα αν και σε πραγματικές συνθήκες δε συντρέχει ταύτιση της λογικής.

Λέμε για παράδειγμα «το πρόβλημα του με άγγιξε», «η ταινία αυτή σε αγγίζει»

Άγγιγμα από άγγιγμα βέβαια διαφέρει. Η σωματική επαφή εκφράζει ποικίλα συναισθήματα και εμφανίζεται σε διάφορες μορφές όπως χάδι, πίεση, χαστούκι, σπρώξιμο, τσίμπημα, φιλί, ελαφρύ χτύπημα στην πλάτη, παρενοχλητικό άγγιγμα, χειραψία, συγκαταβατικό – διαβεβαιωτικό άγγιγμα, μασάζ, γαργαλητό, ιατρικό ψηλάφισμα, σφίξιμο, γροθιά, αγκαλιά.

Η σκοπιμότητα του άρθρου αυτού όμως είναι να εστιάσει την προσοχή στη τελευταία μορφή – αυτή της αγκαλιάς – και να αποδώσει τα οφέλη της στον άνθρωπο δεδομένου ότι ερευνητικά αποδεικνύεται ως άγγιγμα αγάπης και θετικών συναισθημάτων. Από παιδιά ακόμη αποζητούμε αυτό το άγγιγμα ως ένδειξη αγάπης, φιλίας, υποστήριξης, συγκατάθεσης, μη αποξένωσης, ακόμα και επούλωσης πόνου. Τα παιδιά χρειάζονται την αφή της αγάπης προκειμένου να αναπτυχθούν κοινωνικά και σωματικά. Στερώντας από ένα παιδί το άγγιγμα θεωρείται αμέλεια. Σε έρευνα που έγινε σε νεαρά πιθηκάκια κατόπιν στέρησης τροφής και αγγίγματος, τα πιθηκάκια προτίμησαν την αγκαλιά της μητέρας από την τροφή. Τα παιδιά εξερευνούν τον κόσμο με την αφή, έως ότου οι αναστολές της κοινωνίας επιβάλει κυρώσεις.

Κι όμως αυτή η χειρονομία είναι από τις πιο πρωτόγονες και συναντάται σε κάθε εποχή, σε κάθε κουλτούρα, παράδοση και πολιτισμό. Η ακριβής προέλευση αυτής της χειρονομίας δεν είναι σαφής, αλλά μπορούμε να υποθέσουμε ότι γεννηθήκαμε με τη γνώση και την επιθυμία να αγκαλιάσουμε τους αγαπημένους μας. Πέρα από την προφανή χρήση της ως δείγμα αγάπης, την επιλέγουμε τελετουργικά σχεδόν σε διάφορες εκφάνσεις τις κοινωνικότητας μας όπως να συμπονέσουμε κάποιον για συλλυπητήρια, σε απονομές για συγχαρητήρια, για καλωσόρισμα, σε αποχαιρετισμούς. Προφανώς, τα έθιμα και η παράδοση διαμορφώνουν τις συνήθειές μας, γι ‘αυτό το αγκάλιασμα, και άλλες χειρονομίες που σχετίζονται με την αφή, είναι λιγότερο συχνές σε ορισμένες περιοχές (Ασία για παράδειγμα) και πιο εμφανή σε άλλες (π.χ. Βαλκάνια).

Όμως πόσο πραγματικά χρειαζόμαστε την αγκαλιά;

Μία αγκαλιά ή έστω ένα άγγιγμα αρκούν για να διώξουν την ένταση, να περιορίσουν τον πόνο, ακόμα και να θεραπεύσουν ή να επουλώσουν σωματικά και ψυχικά, υποστηρίζουν κάποιες πολιτισμικού τύπου φιλοσοφίες. Χρειαζόμαστε την επαφή σχεδόν καθημερινά για να επουλωθούν οι πληγές μας. Το θεραπευτικό άγγιγμα έχει χρησιμοποιηθεί για αιώνες με την πιεσοθεραπεία, το μασάζ, τη χειροπρακτική και άλλες τέτοιες μεθόδους. Αυτοί οι τύποι των θεραπειών αφής επικεντρώνονται στην επούλωση του σώματος μας, αλλά και συνεισφέρουν στη θεραπεία του μυαλού μας. Το φυσικό άγγιγμα χρησιμοποιείται ακόμη και από ψυχοθεραπευτές σε περιπτώσεις ανθρώπων που έχουν υποστεί σωματική κακοποίηση, να επαναφέρουν την ηρεμία τους, να αποκαταστήσουν τις κοινωνικές τους εκδηλώσεις αλλά και για να τους διευκολύνουν να “ξεκλειδώσουν” κατά τις συνεδρίες. Η αγκαλιά λένε οι ερευνητές είναι υγιής πράξη και ταυτόχρονα ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα. Μπορεί επίσης να μεταδώσει θετική ενέργεια αλλά και να μεταφέρει αγάπη και ευτυχία από το ένα άτομο στο άλλο.

Αναπόφευκτα όμως είναι και μια κίνηση εύκολα παρεξηγήσιμη. Συχνά η καχυποψία ωθεί στο να πιστέψουμε πως το άτομο που μας πλησιάζει ή αγγίζει αποζητά αναγνώριση, επιβεβαίωση, προσοχή, να ζητήσει κάτι ή να επιδιώξει κάτι. Εν μέρει ίσως να ισχύει πως το άτομο που δίνει το αγκάλιασμα στοχεύει στην μετάδοση ιδιοτελών δεδομένων αθέατα στο μάτι. Όπως και να χει όμως η επαφή αυτή είναι εργαλείο μετάδοσης μηνυμάτων και το άτομο που το λαμβάνει μπορεί να νιώσει τις ηλεκτροφόρες εκείνες δονήσεις και να εισπράξει την πραγματική φύση της κίνησης αυτής κρίνοντας από το πότε, πού, πόσο, πως και γιατί, λαμβάνοντας πάντα βέβαια υπόψιν το από ποιόν. Σε μια κοινωνία όπου πολλοί άνθρωποι επιδέχονται εκπαίδευση για το πώς να αποφύγουν την παρενόχληση, την εξαπάτηση, την προδοσία, το ακατάπαυστο συναίσθημα να αγγίξουν κάποιον ποδοπατιέται από τον φόβο για πιθανή κατηγορία, καταγγελία, καχυποψία, προσβολή, λανθασμένες υποθέσεις.

Είμαστε κοινωνικά όντα, μεγαλώσαμε και εξελιχθήκαμε γιατί έχουμε την ικανότητα να επικοινωνούμε και να συνεργαζόμαστε με άλλους, και αυτό είναι ένα από τα κύρια πλεονεκτήματα μας ως είδος. Είμαστε γενετικά ενσύρματοι να περιβαλλόμαστε από άλλους και να έχουμε σωματική επαφή μαζί τους. Η σύσφιγξη των δεσμών μας κάνει πιο υγιείς και πιο ευτυχισμένους, και αυτό μας χαρακτηρίζει ως ανθρώπους. Είμαστε επίσης έξυπνοι, με ένστικτα που μας επιτρέπουν να αναγνωρίζουμε την απειλή από όπου κι αν προέρχεται. Δεδομένου πως οι παραπάνω ικανότητες μας λειτουργούν αρτίως γιατί να αποστερούμαστε της αγκαλιάς λοιπόν;

Η αφθονία των συναισθημάτων και των θετικών πράξεων δεν έβλαψε ποτέ κανένα. Οι κοινωνικοί παράγοντες μας ωθούν να συμπεριφερθούμε ανθρώπινα. Έχουμε ανάγκη να αγγίξουμε το πρόσωπο του άλλου, τα χέρια του, τα μαλλιά του, την πλάτη, να σφίξουμε, να ανταλλάξουμε ελεύθερα την συσσωρευμένη αγάπη, να προσφέρουμε ευτυχία, να λάβουμε τρυφερότητα, να νιώσουμε υγιείς και πλήρεις. Η αγκαλιά τρισένδοξα θεωρείται το ασφαλές καταφύγιο καθότι εξωτερικεύεται φροντίδα, κατανόηση και ενδιαφέρον προς το άτομο που πιθανόν πάσχει σωματικά και ψυχικά. Υπάρχει σωστό και λάθος; Μια παρορμητική αγκαλιά δεν είναι χυδαία … είναι ανάγκη. Ανάγκη να νιώθουμε ζωντανοί… Ανάγκη να αγαπήσουμε και να αγαπηθούμε! Να συνεχίσουμε να αποστασιοποιούμαστε από τις επιτακτικά νεκρωμένες απολαύσεις…

Δώστε και ανταποδώστε!

Δε θα σου δώσω ένα λόγο να σε αγκαλιάσω…

σου δίνω όμως χίλιους λόγους να αγκαλιάσεις εσύ εμένα….!

Σχετικές έρευνες:

Gallace, A., & Spence, C.

Miller, Μ J., Denes, Α, Diaz, Β, & Ranjit, Γ

Sehlstedt, Ι, Ignell, H., Backlund Wasling, H., Ackerley, R., Olausson, H., & Croy, I.

Harry Harlow

Michael Argyle

Bio
Latest Posts

echaritygr

Η Οικογένεια του e-Charity.gr Portal, απέναντι στην λογική της απλής κριτικής και της ακατάσχετης αποποίησης ευθυνών ή της άκρατης φιλολογίας, αναλαμβάνει τις ευθύνες του μέλλοντος, ΣΗΜΕΡΑ. Για εμάς, εσάς, το ΑΥΡΙΟ των παιδιών μας. Με μεράκι, αγάπη στον συνάνθρωπό μας κι αφοσίωση στον στόχο μας, συναντιόμαστε από κάθε γειτονιά της Ελλάδας, με έναν σκοπό. Να κάνουμε το όραμά μας, ΠΡΑΞΗ. Την Αλληλεγγύη, ΖΩΗ.