#JusticeForZackie | Μείναμε σαν θάλασσες μισεμένες…

editorial Αλληλεγγύη Αξίζει
echaritygr
22 Σεπτεμβρίου 2020
0
586
2 minutes read

Είμαστε καταραμένοι, να μένουμε πίσω να κλαίμε τους νεκρούς μας, να τους θυμόμαστε σαν μονάχα θα ‘χουν πεθάνει. Είμαστε αδέσποτη φάρα που αλυχτά σαν έξαφνα σύγκορμη σείεται η σιωπή μας και ξαγρυπνά τις νύχτες ίσαμε τα ξημερώματα. Έχει πέσει χρόνια σκοτάδι στις ζωές μας. Έχει κρυώσει αιώνες ο τόπος και αποδημούν οι ελπίδες μας.

Κι έχει τόσο φόρτο η ψυχή που δεν τη βαστάει ούτε το πιο δυνατό ποδάρι να σηκώσει βλέμμα. Δεν θέλω να ντύσω τους νεκρούς μου με την αργκό της ταμπέλας που τους φοράει σακιασμένους η κουτσή αντίληψή μας. Δε θέλω να πληγώσω άλλο τη σιωπή κάνοντας συγκρίσεις άνισες, άδικες, σχεδόν φοβικές που μας παρασέρνει η αμαξοστοιχία της δύσκολης εποχής μας. Θέλω να μην πουλάω για μια δραχμή όλα μου τα ιδανικά.

Μείναμε σαν θάλασσες μισεμένες να καταβροχθίζουμε τον πιο σκοτεινό βυθό μας, το μεδούλι της νύχτας που φονεύεται το φεγγάρι, το μελάνι που έχυσαν οι πιο μεγάλοι ποιητάδες στις “μαύρες” τους…

Θέλω να σώσω τους νεκρούς μου από την κραυγή των γκρεμισμένων μικρών Θεών που ξεπήδησαν από τα σαπισμένα σύννεφα και κρίνουν άκριτα και ατελείωτα. Θέλω να προφυλάξω όλους τους νεκρούς μου από το λιντσάρισμα ενός βλέμματος που χάσκει σα στόμα έτοιμο για να κατασπαράξει και να διαχωρίσει σάρκες και απόψεις…

Θέλω να τους νανουρίσω τους νεκρούς μου, τους όποιους νεκρούς μου, σα μωρά που κηδεύουν οι νοσοκόμες όταν γεννιούνται ήδη πεθαμένα, χωρίς ανάσα, χωρίς να έχουν προλάβει να ανοίξουν τα μάτια τους… Θέλω να τους γιορτάσω τους νεκρούς μου.

Είναι οι πιο τυχεροί που δεν έζησαν να δουν τι άσχημοι άνθρωποι έχουμε γίνει…

Μας λείπεις Ζακ. Καλή συνέχεια στο ταξίδι, κάθε νεκρό πλάσμα, της κάθε μάνας και γης…

echaritygr

Η Οικογένεια του e-Charity.gr Portal, απέναντι στην λογική της απλής κριτικής και της ακατάσχετης αποποίησης ευθυνών ή της άκρατης φιλολογίας, αναλαμβάνει τις ευθύνες του μέλλοντος, ΣΗΜΕΡΑ. Για εμάς, εσάς, το ΑΥΡΙΟ των παιδιών μας. Με μεράκι, αγάπη στον συνάνθρωπό μας κι αφοσίωση στον στόχο μας, συναντιόμαστε από κάθε γειτονιά της Ελλάδας, με έναν σκοπό. Να κάνουμε το όραμά μας, ΠΡΑΞΗ. Την Αλληλεγγύη, ΖΩΗ.