Βούτα στις θάλασσες. Μη μένεις στάσιμος

 Βούτα στις θάλασσες. Μη μένεις στάσιμος

Άκουσε με λοιπόν τώρα κι άνοιξε καλά τα μάτια σου, τα αυτιά σου και τη ψυχή σου. Κάτσε αναπαυτικά στον καναπέ σου και διάβασε παρακάτω τι έχω να σου πω.

Στη ζωή μας θα γνωρίσουμε ανθρώπους που για κάποιο λόγο, κάποια ανυποψίαστη ή ίσως και λίγο προμελετημένη μπορεί και υποψιασμένη στιγμή, θα μας πληγώσουν. Θα μας γδάρουν λίγο το βερνίκι της καρδιάς… Να μην τους κρατήσεις στιγμή κακία. Να μην θυμώσεις δράμι μαζί τους. Να σκεφτείς πως μπορεί, έστω στο ελάχιστο, όχι να μην αγαπήθηκαν στη ζωή τους ολάκερη ή σε κάποιο ημίχρονο, αλλά να μην επέτρεψαν στον εαυτό τους να αγαπηθεί.

Να σιωπήσεις και να αναλογιστείς πόσες φορές αγαπήθηκες και φροντίστηκες από τους άλλους ανθρώπους που σε αγκάλιασαν, σε χαϊδέψαν, στάθηκαν να σε ακούσουν, άπλωσαν τη φτερούγα τους να σε προστατεύσουν. Και να χαμογελάσεις. Και μετά, σαν κύμα ζεστό του απογεύματος τότε που πέφτει ο ήλιος και ζεσταίνει τη θάλασσα, να ανοίξεις αγκαλιά και καρδιά κι εσύ και να τους μάθεις να αγαπούν.

Να διαθέσεις λίγο χρόνο σου για να διαδώσεις την αγάπη. Μην πέσεις στην παγίδα να νομίζεις πως όσοι δεν αγαπήθηκαν, δεν έμαθαν να αγαπούν. Γιατί κι εκείνοι που αγαπήθηκαν μπορεί να μην ξέρουν να αγαπούν… Το παν είναι να διαθέσεις χρόνο. Μην λες ότι δεν έχεις αρκετό χρόνο. Έχεις ακριβώς τον ίδιο αριθμό ωρών ανά ημέρα που δόθηκαν και στη Helen Keller, στον Pasteur, το Michaelangelo, το Leonardo da Vinci, τον Albert Einstein. Ακριβώς τον ίδιο χρόνο που χρειάστηκε να ληφθεί μια απόφαση ακόμη και για τον Χίτλερ να αφανίσει γενιές…

Στο χρόνο που θα διαθέσεις να μάθεις στον κόσμο πως να αγαπά, να μην ξεχάσεις στιγμή πως πρώτα και πριν από όλους κι όλα, πρέπει να αγαπάς τον εαυτό σου, με τα ωραία του και άσχημα του, τα επιτυχημένα και τα αποτυχημένα σου, τα ορθά σου και τα στραβά σου, αντί να αγαπάς την ιδέα του πως θα φτιάξεις τον εαυτό σου για να τον αγαπάνε οι άλλοι…

Στη ζωή σου, να μην ξεχάσεις τη σημασία του χρόνου. Να λες όποια στιγμή χρειάζεται στους ανθρώπους που έχεις κοντά σου, μέσα στην καρδιά σου, πως τους αγαπάς και τους εκτιμάς σαν να ήτανε γονείς σου… Φορές αν χρειαστεί, τραγούδα και μαζί τους. Συχνά είμαστε τόσο απασχολημένοι στο πως να μεγαλώνουμε, με ποια όνειρα αντρωνόμαστε και με ποιες ηθικές γινόμαστε ενήλικοι, που ξεχνάμε ότι και οι άλλοι γύρω μας επίσης μεγαλώνουν και πρέπει να τους εκτιμούμε…

Και να θυμάσαι, όταν βρίσκεις θάλασσα, να μπαίνεις και να κολυμπάς. Δεν πνίγεσαι από την πτώση σου στη θάλασσα… Πνίγεσαι με το να μένεις στάσιμος μέσα της…

Καλές μας βουτιές λοιπόν. Στο συναίσθημα. 

The following two tabs change content below.

echaritygr

Η Οικογένεια του e-Charity.gr Portal, απέναντι στην λογική της απλής κριτικής και της ακατάσχετης αποποίησης ευθυνών ή της άκρατης φιλολογίας, αναλαμβάνει τις ευθύνες του μέλλοντος, ΣΗΜΕΡΑ. Για εμάς, εσάς, το ΑΥΡΙΟ των παιδιών μας. Με μεράκι, αγάπη στον συνάνθρωπό μας κι αφοσίωση στον στόχο μας, συναντιόμαστε από κάθε γειτονιά της Ελλάδας, με έναν σκοπό. Να κάνουμε το όραμά μας, ΠΡΑΞΗ. Την Αλληλεγγύη, ΖΩΗ.

echaritygr

Η Οικογένεια του e-Charity.gr Portal, απέναντι στην λογική της απλής κριτικής και της ακατάσχετης αποποίησης ευθυνών ή της άκρατης φιλολογίας, αναλαμβάνει τις ευθύνες του μέλλοντος, ΣΗΜΕΡΑ. Για εμάς, εσάς, το ΑΥΡΙΟ των παιδιών μας. Με μεράκι, αγάπη στον συνάνθρωπό μας κι αφοσίωση στον στόχο μας, συναντιόμαστε από κάθε γειτονιά της Ελλάδας, με έναν σκοπό. Να κάνουμε το όραμά μας, ΠΡΑΞΗ. Την Αλληλεγγύη, ΖΩΗ.

Related post

Ρώτα το #echaritygr ότι θες, όποτε θες
×
Exit mobile version