Γιατί θέλουν να γίνω ένα με το σύνολο; (Απαντά ο Κλέαρχος Σταματουλάκης)

 Γιατί θέλουν να γίνω ένα με το σύνολο; (Απαντά ο Κλέαρχος Σταματουλάκης)

Πρόσφατα λάβαμε στο #echaritygr το εξής ερώτημα: Γιατί νοιώθω πως καταδικάζομαι να είμαι ίδιος με όλους τους άλλους της κοινότητας όταν μπαίνω σε μια ομάδακαι δεν μου επιτρέπεται να κρατήσω τα δικά μου προσωπικά χαρακτηριστικά και πιστεύω; Γιατί θέλουν να γίνω ένα με το σύνολο;.  

 

Θα προσπαθήσουμε λοιπόν να κατανοήσουμε τι συμβαίνει και να προτείνουμε μια λύση.

​Πολλοί από εμάς, έχουμε βρεθεί σε κάποια στιγμή της ζωής μας σε παρόμοια θέση. Να πρέπει να «συμμορφωθούμε» με κάποιους από τους κανόνες και τα χαρακτηριστικά των άλλων ή μιας ομάδας, θάβοντας τα προσωπικά μας χαρακτηριστικά, απλά και μόνο για να ταιριάξουμε και να γίνουμε αποδεκτοί. Μια κατάσταση που είναι το λιγότερο, ενοχλητική.

​Ας ρίξουμε μια ματιά στις ομάδες. Σε μια ομάδα, κάθε είδους, υπάρχει μια συνοχή, ένας συγκεκριμένος στόχος ή ένα κοινό σημείο – από τη συλλογή γραμματοσήμων,  και action figures, μέχρι μια ποδοσφαιρική ομάδα ή μελέτη για κάποια εξέταση. Ναι, οκ. Το κοινό σημείο θα υπάρχει, μπορεί να υπάρχει και μια σχετική παρόμοια συμπεριφορά. Κάτι τέτοιο είναι λογικό μιας και τα άτομα ενδεχομένως να έχουν και κάποιες κοινές απόψεις που επηρεάζουν τη συμπεριφορά τους. Μέχρι εκεί όμως. Το προσωπικό στοιχείο και οι ατομικές διαφορές είναι αυτό που κάνει την κάθε ομάδα δυνατή, μιας και η τριβή διαφορετικών στοιχείων οδηγεί σε θετικά αποτελέσματα.

​Δυστυχώς, κάποιες φορές οι «αρχηγοί» της ομάδας μπορεί να επιβάλουν συγκεκριμένες συμπεριφορές και απόψεις σε όλα τα μέλη. Συνήθως αυτές οι συμπεριφορές έχουν στόχο να ανεβάσουν το ηθικό ή την θέση των «αρχηγών» και δεν έχουν καμία άλλη λογική. Σε καμία περίπτωση το κοινό στοιχείο που έχουμε με κάποιους ανθρώπους δεν είναι αυτό που μας καθορίζει. Αλίμονο αν όσοι ακούν μέταλ φοράνε μόνο μαύρα ή αν 20 παιδάκια που πάνε Β’ δημοτικού έχουν την ίδια συμπεριφορά.

Το προσωπικό στοιχείο και οι ατομικές διαφορές είναι αυτό που κάνει την κάθε ομάδα δυνατή, μιας και η τριβή διαφορετικών στοιχείων οδηγεί σε θετικά αποτελέσματα.

​Το ζήτημα γίνεται πιο σοβαρό όταν μιλάμε για ομάδες στις οποίες έχουμε μπει για να βρούμε υποστήριξη – όποιου είδους. Όταν αναζητάς τη συντροφιά κάποιων ανθρώπων θεωρώντας ότι θα βρεις κατανόηση και αποδοχή, αλλά τελικά βρίσκεις πίεση και απαξίωση του «Εγώ» σου, είναι το λιγότερο αποκαρδιωτικό. Το περισσότερο, προσβλητικό. Γιατί, όμως, συμβαίνει αυτό; Η αγαπημένη μου λέξη είναι η απάντηση.

Όρια

​Τα άτομα που επιβάλουν τις ιδέες, τις απόψεις, τα πιστεύω και τις συμπεριφορές τους στα υπόλοιπα άτομα της ομάδας, αλλά και της ευρύτερης κοινωνίας, συνήθως δεν τα πάνε καλά με αυτή τη λέξη. Δεν μπορούν να δεχτούν τα όρια (της προσωπικότητας) των γύρω τους και μπορούν πολύ εύκολα να τα ποδοπατήσουν. Από την άλλη τα άτομα που αναγκάζονται να ακολουθήσουν τις «οδηγίες» έχουν δυσκολία στο να θέσουν όρια.

​Τι πρέπει να κάνουμε όταν οι άλλοι προσπαθούν να μας κάνουν ένα με το σύνολο; Βάζουμε όρια. Εξηγούμε για ποιο λόγο είμαστε σε αυτή την ομάδα, τι αναζητάμε και τι πιστεύουμε ότι θα μας πρόσφερε η ομάδα, αλλά και τι μπορούμε να προσφέρουμε εμείς. Στη συνέχεια μπορούμε να συζητήσουμε τις διαφορετικές απόψεις που έχουμε και τα σημεία στα οποία υπάρχει η «σύγκρουση». Φυσικά και σεβόμαστε τις γνώμες των άλλων, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι θα τις ασπαστούμε ντε και καλά. Και εννοείται ότι όπως σεβόμαστε εμείς, απαιτούμε και να μας σεβαστούν.

​Η όλη διαδικασία μπορεί να μην πιάσει από την πρώτη φορά, ή να πιάσει και να χρειαστούν μερικές επαναλήψεις για εμπέδωση. Να αναφέρω εδώ ότι μπορεί να μη γίνεται σκόπιμα αυτή η καταπάτηση ορίων. Να είναι απλώς μια κακιά συνήθεια την οποία κανείς δεν έχει συζητήσει και αντιδράσει. Οπότε μπορούμε να το δοκιμάσουμε εμείς. Δεν έχουμε να χάσουμε τίποτα.

​Αν τώρα δεν αλλάξει κάτι… δεν έχουμε τίποτα κοινό με άτομα που δεν σέβονται την προσωπικότητα μας. Υπάρχουν και άλλες ομάδες με τα ίδια κοινά σημεία που ψάχνουμε. Θα αναζητήσουμε αυτή που μας ταιριάζει και μας κάνει να νιώθουμε όμορφα. Αν δεν υπάρχει, δε θα διστάσουμε να φτιάξουμε εμείς μια νέα ομάδα που θα σέβεται τα μέλη της και την προσωπικότητα τους. Γιατί να είστε σίγουροι, δεν είστε οι μόνοι όταν συμβαίνει κάτι τέτοιο. Στους περισσότερους δεν αρέσει να καταπατούν την προσωπικότητα τους, απλώς δυσκολεύονται να το θίξουν. Συζητήστε το με άλλα μέλη που πιστεύετε ότι είναι στην ίδια θέση με εσάς και ξεκινήστε μια δική σας ομάδα. 

​Όπως και να ‘χει, βάλτε όρια. Πείτε «όχι» και αμυνθείτε τα πιστεύω και την προσωπικότητά σας. Με αυτό τον τρόπο θα αγαπήσετε και θα εκτιμήσετε ακόμα περισσότερο τον εαυτό σας. Αν κάποιοι κάνουν πίσω, απλά δεν ήταν για εσάς. Τους βόλευε η έλλειψη ορίων.

Αγαπήστε τον εαυτό σας και διαλέξτε αυτούς που σας σέβονται.

Γραφείο: Βενιζέλου 4, 54624, Θεσσαλονίκη

Σταθερό:+30 2313087725

Κινητό:+30 6947296882

e-mail: kstamatoulakis@gmail.com

The following two tabs change content below.

echaritygr

Η Οικογένεια του e-Charity.gr Portal, απέναντι στην λογική της απλής κριτικής και της ακατάσχετης αποποίησης ευθυνών ή της άκρατης φιλολογίας, αναλαμβάνει τις ευθύνες του μέλλοντος, ΣΗΜΕΡΑ. Για εμάς, εσάς, το ΑΥΡΙΟ των παιδιών μας. Με μεράκι, αγάπη στον συνάνθρωπό μας κι αφοσίωση στον στόχο μας, συναντιόμαστε από κάθε γειτονιά της Ελλάδας, με έναν σκοπό. Να κάνουμε το όραμά μας, ΠΡΑΞΗ. Την Αλληλεγγύη, ΖΩΗ.

echaritygr

Η Οικογένεια του e-Charity.gr Portal, απέναντι στην λογική της απλής κριτικής και της ακατάσχετης αποποίησης ευθυνών ή της άκρατης φιλολογίας, αναλαμβάνει τις ευθύνες του μέλλοντος, ΣΗΜΕΡΑ. Για εμάς, εσάς, το ΑΥΡΙΟ των παιδιών μας. Με μεράκι, αγάπη στον συνάνθρωπό μας κι αφοσίωση στον στόχο μας, συναντιόμαστε από κάθε γειτονιά της Ελλάδας, με έναν σκοπό. Να κάνουμε το όραμά μας, ΠΡΑΞΗ. Την Αλληλεγγύη, ΖΩΗ.

Related post

Ρώτα το #echaritygr ότι θες, όποτε θες
×
Exit mobile version