#ΑΣΥΛΟ | Αποκλειστική Επιστολή από Υποψήφια Διδάκτωρα #ΑΠΘ

Αλληλεγγύη Αξίζει Επικαιρότητα Περιφέρεια Πολιτισμός
echaritygr
18 Μαΐου 2019
0
117
4 minutes read

Η κατάσταση στα Ελληνικά Πανεπιστήμια και το “στα χαρτιά” ΑΣΥΛΟ με αφορμή και όσα ήρθαν στο φως μετά τη σύλληψη του πολυφωτογραφημένου φερόμενου ως βιαστή των φοιτητριών του ΑΠΘ, έχει πλέον αμαυρώσει την εικόνα της χώρας μας.

Το #echaritygr #respectzone προσέγγισε μια Υποψήφια Διδάκτωρ του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, ως σκεπτόμενο ενεργό μέλος της κοινωνίας, ως νέα επιστήμων του τόπου. Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά σε επιστολή της, “νοιώθω χρέος μου να επικοινωνήσω πια, το άσυλο της ντροπής που μας τρομοκρατεί εδώ και τόσα χρόνια στο χώρο που υπηρετούμε την επιστήμη μας. Αποκορύφωμα τα τελευταία περιστατικά που συμβαίνουν γύρω μας, με θύματα εμένα, την κάθε προπτυχιακή φοιτήτρια, τον καθηγητή μου, τον «χ» εργαζόμενο στο ΑΠΘ.”

«Ο κόμπος έχει φτάσει στο χτένι»

Παλεύω για να αποκτήσω το διδακτορικό τίτλο σπουδών μου στη χώρα μου, λοιπόν, και έχω την τιμή να χρηματοδοτούμαι για τα έξοδα διαβίωσής μου, από το κράτος. Στο χώρο του ΑΠΘ εργάζομαι ερευνητικά από τις μεταπτυχιακές μου σπουδές, από το 2013, και συγκεκριμένα, στις εγκαταστάσεις του κτιρίου του Βιολογικού.

Το κτίριο, λοιπόν, το είδα να καίγεται τη Μεγάλη Πέμπτη. Και όχι μόνο τη Μεγάλη Πέμπτη

Ενάμησι μήνα νωρίτερα, είδα τις τουαλέτες στο ισόγειο να καίγονται και μια βδομάδα μετά να έχει ανατιναχθεί η πόρτα της εξόδου κινδύνου επί της Αγίου Δημητρίου. Γνώστες οι υπεύθυνοι για τα περιστατικά. Μας προστάτευσαν καθόλου; Αν η πυρκαγιά ξεσπούσε σε μέρα που το κτίριο ήταν γεμάτο με φοιτητές; Από βραχυκύκλωμα μας είπαν η πυρκαγιά της Μ. Πέμπτης. Ας το δεχτούμε. Δυο εβδομάδες μετά και μόλις σήμερα αποκαταστάθηκε μερικώς η ηλεκτροδότηση.

Ήταν αργίες βλέπετε, τι σημασία έχουν οι κόποι μιας ζωής, ψυγεία με αντιδραστήρια – που δεν έχουμε καλά καλά ξεχρεώσει στους προμηθευτές μας, με την πενιχρή χρηματοδότηση που παίρνουμε – μπροστά στις αργίες;

Εικόνες ντροπής για να διεκδικεί το πανεπιστήμιό μας μια θέση στο χάρτη με τα καλύτερα πανεπιστήμια παγκοσμίως. Τα περιστατικά που συμβαίνουν καθημερινώς είναι άπειρα: άλλα φτάνουν μέχρι τη συζήτηση με οικεία πρόσωπα, ορισμένα αναφέρονται στην Ασφάλεια του ΑΠΘ, τα πιο σοβαρά ίσως να φτάσουν και στον τύπο. Στα αυτιά των υπευθύνων δεν το δέχομαι ότι δεν φτάνει τίποτα, ντροπή να εθελοτυφλούν.

Ντροπή να τα κρύβουμε όλα κάτω από το χαλί

Το ΑΠΘ είναι αγκάθι στην πόλη μας και όχι χώρος ακαδημαϊκής, ερευνητικής και πνευματικής άνθησης. Θα αναφερθώ σε προσωπικά περιστατικά τα οποία με τρομοκράτησαν και με παρακίνησαν να απευθυνθώ δημοσίως στην κοινή γνώμη είναι τα εξής:

α. Τέλη Ιανουαρίου, πρωί άγνωστος εισήλθε εντός του εργαστηριακού χώρου και απέσπασε από μέλος του εργαστηρίου μας πορτοφόλι και κινητό πάνω από το γραφείο του. Ο επιτήδειος πέταξε το πορτοφόλι άδειο στις τουαλέτες του κτιρίου στη Φυσικομαθηματική Σχολή. Ο καθηγητής που το βρήκε μας ανέφερε ότι βρίσκει άδεια πορτοφόλια στο σημείο αυτό τουλάχιστον 4-5 φορές το μήνα. Πλέον οι επιτήδειοι δεν αρκούνται στην εγκληματική τους δράση στους εξωτερικούς χώρους του Πανεπιστημίου, αρχίζουν να εισέρχονται και εντός.

Απειλούν τα γραφεία, τα εργαστήρια μας, εξοπλισμό και χώρους που εσείς και εγώ πληρώνουμε αδρά στο κράτος μας. Δεν ανήκει πλέον στη σφαίρα της απώλειας προσωπικών αντικειμένων, αλλά απειλείται και η δημόσια περιουσία.

β. Παρατηρείται παραβίαση του κτιρίου από την πόρτα της εξόδου κινδύνου επί της Αγίου Δημητρίου, παρά τις άπειρες αναφορές μας. Υπάρχουν γραπτά ντοκουμέντα και επιστολές που συντάσσουμε συνεχώς, για όποιον αρνηθεί την ύπαρξη αντίστοιχων αναφορών. Η απάντηση όπως πάντα: «Δεν υπάρχουν αρκετοί φύλακες για την περιφρούρηση των χώρων από τα μέλη της Ασφάλειας του ΑΠΘ». Φτάνει με αυτή την καραμέλα. Οι φύλακες, αριθμητικά, δεν φτάνουν. Οι φύλακες δεν οπλοφορούν και ούτε μπορούν να αντικαταστήσουν την αστυνομία. Δεν μπορούν να μας προστατεύσουν.

γ. Απειλή με μαχαίρι σε δύο προπτυχιακές φοιτήτριες αμέσως μετά το μάθημα που είχαν στο Πανεπιστήμιο, στις 19.00 το απόγευμα στο δρόμο για τη βιβλιοθήκη του ΑΠΘ. Παρομοίως έγινε η αναφορά στην Ασφάλεια ΑΠΘ. «Καλά βρε κορίτσια δεν ξέρετε πως δεν πρέπει να περνάτε τέτοια ώρα μέσα από την Πανεπιστημιούπολη;» Μας είπαν οι υπεύθυνοι. Εν έτη 2019, σε μια ευρωπαϊκή πρωτεύουσα, σε ένα από τα καλύτερα Πανεπιστήμια της χώρας, να τονίζεις σε έναν 22χρονο φοιτητή το σφάλμα που έκανε, να υφίσταται στον πανεπιστημιακό χώρο και να θέλει να μελετήσει στην αντίστοιχη 24ωρη βιβλιοθήκη.

Έχω μεράκι και πείσμα, θέλω να πετύχω, θέλω να κάνω τον κόσμο καλύτερο, να σηκώσω τη χώρα μου ψηλά μέσα από τη δουλειά μου, όπως και τόσα παιδιά- νέοι ερευνητές.

Το θέμα αγαπητέ πολίτη δεν είναι προσωπικό. Αύριο θα έρθει εκείνη η ώρα που σε
αυτή τη θέση θα βρεθεί το παιδί σου, η αδερφή σου ή ο φίλος σου. Σε αυτόν τον νέο που
φοβάται να πάει να παρακολουθήσει το μάθημά του, να δουλέψει στο εργαστήριό του, τι έχει
να πει ο κάθε υπεύθυνος; Ο αντιπρύτανης; Ο πρύτανης και το κράτος; Σε μένα που για να πάω να δουλέψω στο εργαστήριό μου το σαββατοκύριακο, αφήνω τα χρήματα και το κινητό μου
στο σπίτι, που κάθε φορά ανησυχώ τους οικείους μου όταν διακινδυνεύω να ξενυχτάω πάνω
από το πείραμά μου;

Έχω μεράκι και πείσμα, θέλω να πετύχω, θέλω να κάνω τον κόσμο καλύτερο, να σηκώσω τη χώρα μου ψηλά μέσα από τη δουλειά μου, όπως και τόσα παιδιά- νέοι ερευνητές. Επέλεξα το ελληνικό πανεπιστήμιο, κόντρα στους καιρούς, είπα μένω Ελλάδα να παλέψω με τα θηρία του εξωτερικού. Με μηδέν χρηματοδότηση, με μιζέρια και επίπονη προσπάθεια, αγωνίζομαι.

Με τα περιστατικά της εγκληματικότητας δεν μπορώ να τα βγάλω πέρα. Όλη αυτή η κατάσταση δυστυχώς με αποκαρδιώνει και μου κομματιάζει τα φτερά.

Αυτή η επιστολή είναι μια κραυγή βοηθείας και αντιπροσωπεύει όλους μας. Μας είπαν για ένα άσυλο, το οποίο χαρακτηρίζει την ακαδημαϊκή ελευθερία στην έρευνα και διδασκαλία, καθώς και την ελεύθερη έκφραση και διακίνηση ιδεών μέσα σε πανεπιστημιακούς χώρους.

Δεν μας είπε κανείς για ελεύθερη διακίνηση ναρκωτικών και τρομοκρατία.

Λυπάμαι πολύ, κύριοι, αλλά το άσυλό σας προστατεύει μόνο τους εγκληματίες, εμείς
είμαστε απροστάτευτοι. Αν όλοι όσοι υποστηρίζουν αυτή την κατάσταση κοιμούνται ήσυχοι τώρα, σίγουρα θα το κάνουν και όταν έρθουν τα χειρότερα. Οι υπόλοιποι τι κάνουμε γι’ αυτό;

Με εκτίμηση,

Υποψήφια Διδάκτωρ ΑΠΘ

Bio
Latest Posts

echaritygr

Η Οικογένεια του e-Charity.gr Portal, απέναντι στην λογική της απλής κριτικής και της ακατάσχετης αποποίησης ευθυνών ή της άκρατης φιλολογίας, αναλαμβάνει τις ευθύνες του μέλλοντος, ΣΗΜΕΡΑ. Για εμάς, εσάς, το ΑΥΡΙΟ των παιδιών μας. Με μεράκι, αγάπη στον συνάνθρωπό μας κι αφοσίωση στον στόχο μας, συναντιόμαστε από κάθε γειτονιά της Ελλάδας, με έναν σκοπό. Να κάνουμε το όραμά μας, ΠΡΑΞΗ. Την Αλληλεγγύη, ΖΩΗ.