Ευθύμης Κάλφας: Κανείς δεν πρόκειται να σε βρει όσο κάθεσαι σπίτι σου. Βγες έξω Δι@ολε!
Πασχίζω να γράψω από που γνωριζόμαστε. Μπορεί κι από πάντα. Μπορεί κι από τα πιαδάτα μας… Δεν ξέρω να απαντήσω. Γνωρίζω όμως καλά να πω πως το ίδιο θα νιώσει κι όποιος-α τον πρωτοσυναντήσει. Το μεγάλο του χαμόγελο θα σε αφοπλίσει και θα σκάψεις βαθιά μέσα σου για να φυλάξεις τον θησαυρό που έχει να σου προσφέρει ακόμη και ένα τέταρτο συζήτησης με καφέ ή τσάι… Εγώ προτίμησα το τσάι, έπιασα το λάπτοπ μου και φρέσκος φρέσκος, του έστειλα ερωτήσεις στο inbox του προφίλ του στο Facebook για να τον μάθω και να τον μάθετε κι εσείς λίγο καλύτερα. Ο Ευθύμης, δεν παίζεται. Κι αυτό γιατί δεν πιάνεται. Και αυτό γιατί πετάει ψηλά. Και καλά κάνει. Είναι νέος, μοντέρνος και κλασσικός και παράλληλα πολυπράγμων και πολυεπίπεδος. Πως αλλιώς θα μπορούσε να είναι ένας νέος της ηλικίας του; Λατρεύει το facebook, το instagram για αυτό και έχει “πνίξει” δημιουργικά το προφίλ του με φωτογραφίες και αυτοφωτογραφίες του… Αγαπά τους κουραμπιέδες, τις κρέπες, τα spaghetti κι ότι τρώγεται με μανία… Προβληματίζεται και προβληματίζει, γίνεται viral και σε αγχώνει πως τα προλαβαίνει όλα μα ΟΛΑ όμως… Ασχολείται με τους φίλους του, γεμίζει από την προσφορά στα κοινωνικά και γενικά “τη βρίσκει” όταν την χάνει… ΤΗΝ ΕΛΠΙΔΑ ΤΟΥ για ένα καλύτερο ΣΗΜΕΡΑ. Είναι -κάτσε και μέτρα τώρα- ραδιοφωνικός παραγωγός, δημοσιογράφος (άσχετα που το αρνείται), συντάκτης σε περιοδικά και sites και πρόσφατα έγινε μπαμπάς website του #mismigr και παρουσιαστής σε μικρής διάρκειας βιντεάκια. Ότι ώρα και να του στείλεις μήνυμα, μέσα σε κανά δεκάλεπτο θα σου απαντήσει και δεν κάθεται στιγμή να ησυχάσει γιατί είναι ερευνητής. Αν τον θαυμάζω; Ναι. Σαφώς. Ευκαιρία να μάθεις τους λόγους κι εσύ. Αγαπημένα μου πλάσματα του e-Charity.gr portal, κοντά μας ο Ευθύμης Κάλφας.
Αλέξανδρος Γ. Τανασκίδης: Ποιος είσαι Ευθύμη; Είσαι τόσο εύθυμος πάντα όπως λέει το όνομα σου ή γίνεσαι και δύσθυμος και αν ναι με ποιους;
Ευθύμης Κάλφας: Γειαα χαρά, εγώ Αλέξανδρε που λες είμαι ο Ευθύμης και σχετικά μ’ αυτό, να σου πω ότι μικρός δε μου άρεσε καθόλου το όνομα μου. Το θεωρούσα τόσο περίεργο, γιατί δεν το είχα ξανακούσει ποτέ άλλοτε, και αυτό ήταν κάτι που μου έσπαγε τα νεύρα. Θυμάμαι που παρακαλούσα μικρός να με φωνάζουν Γιώργο. Πλέον δεν το συζητώ καν. Νιώθω ότι δε θα μπορούσαν να με φωνάζουν αλλιώς . Δε θέλω να με φωνάζουν αλλιώς… Άκεφος προσπαθώ να μην μ’ αφήνω να είμαι. Ρε συ, τρώμε τόση πίεση καθημερινά οπότε θεωρώ βλακεία να βάζουμε τον εαυτό μας σε τέτοια διαδικασία. Άσε που θεωρώ ότι όλα αυτά είναι πάρε – δώσε. Το χαμόγελο. Η ευγένεια. Το φλερτ. Το τζόκερ.
Α.Γ.Τ.: Ασχολείσαι με τη δημοσιογραφία, εργάζεσαι ως συντάκτης σε πολλά sites αλλα έκανες και το “παιδί” σου το mismi.gr. Τι είναι το site σου;
Ε.Κ.: Τα τελευταία δυο χρόνια εργάζομαι στη MediaView Publishing, το καλύτερο σχολείο από το οποίο μπορεί να αποφοιτήσει κανείς. Είμαι αρχισυντάκτης στο φοιτητικό portal, www.mycampus.gr, γράφω για το φοιτητικό -digital πλέον- περιοδικό iq magazine αλλά και για το πιο νόστιμο μπισκότο της Θεσσαλονίκης. Το biscotto 2310, έναν οδηγό πόλης, ο οποίος ασχολείται με καφέ, μπαρ, club, live, μουσικές σκηνές, φαγητό, θέατρο, κινηματογράφο και πολιτισμό-οτιδήποτε δηλαδή μπορεί να κάνει κανείς έξω στην πιο όμορφη πόλη. Τη Θεσσαλονίκη. Το αγαπημένο μου mismi.gr, τώρα, είναι το παιδί μου, σωστά τα λες. Μπαίνοντας στα 25 αποφάσισα ότι θέλω να δημιουργήσω από την αρχή, κάτι προσωπικό, πολύ δικό μου στο οποίο θα γράφω χωρίς άγχος και χωρίς να πιέζομαι από deadlines και από θέματα που δε μου ταιριάζουν. Έτσι έφερα στο κόσμο το mismi.gr . Ένα προσωπικό blog στο οποίο μου αρέσει να γράφω ιστορίες τις οποίες αξίζει να μοιραστείς. Ο Βάκχος, πολύ καλός μου φίλος, έστησε μέσα σε 3ημέρες το lay – out και ο Λάκης, μπήκε, μαζί με τη Βίκυ, στο μυαλό μου δημιουργώντας το logo του mismi.gr το οποίο λατρεύω. Γενικά οι φίλοι μου, με βοήθησαν πάρα πολύ σ’ όλο αυτό. Δε θα τα κατάφερνα μόνος μου…
Α.Γ.Τ.: Και σαν να μην έφτανε το mismi.gr έρχεσαι με ένα νέο προτζεκτ ονοματι 8minutes. Τι ειναι αυτό το νέο σου εγχείρημα; Πως γεννήθηκε η ανάγκη του;
Ε.Κ.: Εδώ τώρα μιλάμε για κάτι καθαρά «από το πουθενά» Η ιδέα του 8 more minutes γεννήθηκε στη διαδρομή από Κομοτηνή για Θεσσαλονίκη, ένα απόγευμα του Φεβρουαρίου. Με την Κελυ, τον Αστέρη και ένα λάστιχο. Το internet αλλάζει. Όλα πλέον γίνονται με περισσότερη ταχύτητα, με κινούμενες εικόνες, πλάνα και ήχο. Σκέφτηκα λοιπόν, κάποιες ωραίες ιστορίες που μαθαίνω, γνωρίζω ή που μου τις μεταφέρουν, να τις μοιράζομαι με το κοινό του 8 more minutes. Και έτσι ξεκίνησα. Στο πρώτο επεισόδιο πήγα βόλτα με το αυτοκίνητο την Κατερίνα Βρανά και στο δεύτερο επεισόδιο σου παρουσιάζω δυο φίλους οι οποίοι μας κρατάνε την καλύτερα παρέα στα πιο κεντρικά φανάρια της Θεσσαλονίκης. Τίποτα δε θα κατάφερνα όμως, και εδώ, χωρίς τη βοήθεια της Νικολέτας Σαββάκη και του Κώστα Χριστοφορίδη, ενός από τους καλύτερους video producer που κυκλοφορούν στη Θεσσαλονίκη. Στην παραγωγή του κάθε επεισοδίου είναι το mismi.gr και δεν ξέρω αν σου το έχω πει ξανά αλλά…τίποτα δε θα κατάφερνα μόνος μου… 😀
A.Γ.Τ.: Αν χτυπούσε τώρα το τηλέφωνο κι ήταν από τη Herald Tribune ας πούμε, ποια πέντε πράγματα θα έβαζες στη σάκα σου και τι πόστο θα ήθελες να έχεις;
Ε.Κ.: Αλέξανδρε, μπορώ να διαλέξω το Time magazine ρε συ που το αγαπάω περισσότερο; Θα γίνω κλισέ τώρα αλλά θα νομίζω ότι το πρώτο πράγμα που θα έπαιρνα μαζί μου θα ήταν οι φίλοι μου. Και είναι πράγμα. Ξεκάθαρα. Από εκείνα τα ωραία που τα βρίσκεις μια φορά στη ζωή σου και τα βάζεις κάτω από το μαξιλάρι όταν κοιμάσαι για να μην τα χάσεις… Μετά θα έπαιρνα σίγουρα τον υπολογιστή μου (δεν μπορώ να γράφω χωρίς αυτόν), ένα τάπερ από τη μαμά – Μαρία η οποία σίγουρα θα μου μαγείρευε για το δρόμο, μια κάμερα για να μπορώ να συνεχίσω το 8 more minutes και τέλος, θα έπαιρνα μαζί μου το τελευταίο album της καταπληκτικής Sia, το «This is acting». Το έχεις ακούσει; Είναι φανταστικό…
Α.Γ.Τ.: Σε είδαμε σε βιντεακι να μας προτείνεις να διαβάζουμε μαζί σου ένα αγαπημένο σου βιβλίο. Δεν διαβάζεις; Ή δεν έχεις χρόνο;
Ε.Κ.: Άσε! Το θέμα βιβλίο είναι κάτι που πονάει πολύ. Διάβαζα πάρα πολλά βιβλία στα νιάτα μου όμως τα τελευταία χρόνια τα σταμάτησα γιατί βλέπω σειρές. Και ντρέπομαι γι’ αυτό. Δε θεωρώ ότι δεν υπάρχει χρόνος για να διαβάζουμε, απλά δεν το έχουμε ορίσει ως προτεραιότητα. Θέλοντας να αναγκάσω λοιπόν τον εαυτό μου, κάνω μικρά βιντεάκια στα οποία παρουσιάζω ένα βιβλίο το οποίο πρόκειται να διαβάσω. Είναι μια μορφή πίεσης που ασκώ σε μένα. Το πρώτο βιβλίο που ξεκίνησα είναι από τον Όσκαρ Ουαίλντ, το «Το πορτρέτο του Ντόριαν Γκρέι». Δυσκολεύομαι αρκετά είναι η αλήθεια γιατί πρέπει να ξαναθυμηθώ πώς είναι να διαβάζεις, αλλά νομίζω ότι στο τέλος θα τα καταφέρω. Πρέπει να τα καταφέρω βασικά!
Α.Γ.Τ.: Κι η τόση σου έμπνευση; Από που πηγάζει;
Ε.Κ.: Είμαι αρκετά παρατηρητικός. Σε σημείο ενοχλητικό. Η φίλη μου η Ζωή πολλές φορές όταν κολλάει το βλέμμα μου, προσπαθεί να με επαναφέρει στη συζήτηση τρομάζοντας με. Μου αρέσει να παρατηρώ τι γίνεται δίπλα μου. Να κρυφακούω μια διπλανή συζήτηση, να προσπαθώ από απόσταση να καταλάβω γιατί το απέναντι ζευγάρι μαλώνει. Αυτό με έχει βοηθήσει πάρα πολύ στην έμπνευση μου, σ’ αυτά που γράφω και σε όσα πρόκειται να γράψω…
Α.Γ.Τ.: Αν δεν έμενες Θεσσαλονίκη που θα ήθελες άλλου να ζεις και γιατί;
Ε.Κ.: Δεν την αλλάζω τη Θεσσαλονίκη, αλήθεια σου λέω. Αυτό που μπορείς να πας παντού με τα πόδια ή το ποδήλατο, που μπορείς να φας στο χέρι το πιο νόστιμο snack ή να ανακαλύψεις ένα δρομάκι το οποίο δε γνώριζες. Είμαστε τόσο όμορφα εδώ, αλήθεια. Θα την άλλαζα ίσως μόνο για την Πάτμο. Πήγα πέρυσι και έμεινα μαλάκας με την ομορφιά του νησιού. Αν δεν έχεις πάει ποτέ, να πας φέτος. Θα με θυμηθείς…
Α.Γ.Τ.: Είναι δύσκολοι οι καιροί για δημοσιογράφους; Πως κι αντέχεις ακόμη στο χώρο;
Ε.Κ.: Καλά, εδώ οι καιροί είναι δύσκολοι για τους πρίγκιπες, για τους δημοσιογράφους δε θα είναι; Τι να σου πω; Ίσως αντέχω επειδή δεν είμαι δημοσιογράφος, ασχέτως αν ασχολούμαι με το συγκεκριμένο επάγγελμα τα τελευταία 8 χρόνια. Σε μένα ήρθαν όλα πολύ φυσικά. Δούλευα πολύ σαν φοιτητής. Έγραφα από τα 17μου σε εφημερίδες, περιοδικά, είχα εκπομπή σε ραδιόφωνο. Έτρεχα πολύ και γούσταρα ακόμα περισσότερο. Όποτε, αφού ξεμπέρδεψα με σχολή και στρατό, ήρθα ξανά Θεσσαλονίκη και αμέσως η Κατερίνα, ο Νίκος και ο Κώστας, μου έκαναν πρόταση να πάω στην MediaView. Πήγα δυο μήνες διακοπές να ξεκουραστώ και, here i am!
Α.Γ.Τ.: Αν δεν ήσουν δημοσιογράφος; Τι επάγγελμα θα επέλεγες;
Ε.Κ.: Ααα, μου αρέσουν πάρα πολλά πράγματα. Επειδή τη βρίσκω άγρια με το να οργανώνω σκέψεις και να συντονίζω ιδέες και μυαλά, πιστεύω ότι θα ήμουν αρκετά καλός στο να διοργανώνω events, lives γιατί όχι και γάμους – βαπτίσεις. Επίσης μου αρέσει πολύ να μου δίνεις 5-6 στοιχεία και εγώ να παιδεύομαι να σου βρω ένα project γι’ αυτά. Υπάρχει σαν επάγγελμα και δεν είναι καθόλου εύκολο, όσο και αν ακούγεται.
Α.Γ.Τ.: Ένα εικοσιτετράωρο πως κυλάει;
Ε.Κ.: Κάθε πρωί ξυπνάω στις έξι. Ετοιμάζομαι και φεύγω για τον Vfm στους 91.1, διότι στις οκτώ είμαι στον αέρα με την Μαρία και τον Γιάννη. Ξυπνάμε καθημερινά κόσμο και ντουνιά στην πόλη. Στις 11 πηγαίνω στο γραφείο, στην MediaView και εκεί ξεκινάει επίσημα η μέρα μου, η οποία είναι απρόβλεπτη. Αναλόγως με την επικαιρότητα, θα ασχοληθώ με τα κατάλληλα θέματα. Αφού σχολάσω, μπορεί να πάω γυμναστήριο ή να παρακολουθήσω μια παράσταση για την οποία πρέπει να γράψω τη γνώμη μου ή να προσπαθήσω να βρω ποια είναι η πιο νόστιμη σαλάτα στη Θεσσαλονίκη. Βλέπω το παρέακι, λέμε τα νέα μας και γύρω στις 11 κοιμάμαι κάπου όρθιος. Καναπές θα είναι; Πάγκος κουζίνας; Σε κανένα παγάκι; Δεν έχω πρόβλημα. Δεν αντέχω τα ξενύχτια…
Η Μαλβίνα μας στάθηκε στα πιο δύσκολα ξενύχτια μας. Χωρίς καν να ήταν αυτός ο σκοπός της.
Η Μαλβίνα σήμερα θα ήταν 63 χρονών. Και θα είχε ακόμα πολλά να πει #rip
Α.Γ.Τ.: Ποιο πεντάστηλο θα αφιέρωνες στην εποχή που ζούμε;
Ε.Κ.: Χαμός στο Eurogroup με την Ελλάδα. Ούρλιαζε ο Τσίπρας: «Ευκλείδη γύρνα πίσω!»
Α.Γ.Τ.: Μια ευχή και μια συμβουλή για όσους μας διαβάζουν και θα ήθελαν να ασχοληθούν με τη δημοσιογραφία;
Ε.Κ.: Νομίζω ότι η εποχή στην οποία ζούμε ενδείκνυται για ρίσκα και κυνήγι ονείρων. Θέλω να πω ότι αν είσαι ρε παιδί μου έτσι και αλλιώς άνεργος και δεν μπορείς να βρεις μια οποιαδήποτε δουλειά, γιατί δεν το σκέφτεσαι διαφορετικά και δεν ξεκινάς να ασχολείσαι με κάτι που πάντα ονειρευόσουν; Στην αρχή σαν χόμπι και αν το κάνεις καλά, που εφόσον σου αρέσει θα το κάνεις έτσι και αλλιώς, να ξεκινήσεις να βγάζεις χρήματα απ’ αυτό. Γενικά κανένας δεν πρόκειται να σε βρει όσο κάθεσαι στο σπίτι. Βγες έξω διάολε!
άμα θες να τον μάθεις καλύτερα, κάν’του αίτημα φιλίας ΕΔΩ
κι άμα θες, διάβασε κι όσα ωραία γράφει και στο miSmi.gr. ΑΞΙΖΕΙ ΡΕ ΦΙΛΕ!
echaritygr
Latest posts by echaritygr (see all)
- Θέατρο Σοφούλη | «Η ιστορία του γάτου που έμαθε σ’ έναν γλάρο να πετάει» - 18 Μαρτίου 2023
- BABY BOOM | 12ο event στο Hyatt Regency Thessaloniki στηρίζει Παιδικά Χωριά SOS - 18 Μαρτίου 2023
- Κινέζοι σκίουροι, ρίχνονται με τα μούτρα στη μάχη κατά των ναρκωτικών ουσιών - 12 Μαρτίου 2023
- Σεισμός 7,8 Ρίχτερ σε Τουρκία – Β. Συρία | Τουλάχιστον 1.500 νεκροί (ΕΙΚΟΝΕΣ) - 6 Φεβρουαρίου 2023
- Κλωνοποιημένες «σούπερ αγελάδες» στην Κίνα παράγουν υψηλή ποσότητα γάλακτος - 3 Φεβρουαρίου 2023