Μίλτος Γήτας: Ο γητευτής της λιτότητας της ποίησης.

Δυναμικός. Παιδί μέσα του και πάντα με ρέουσα έμπνευση. Δημιουργικός. Με αγώνα στις λέξεις του, όνειρα στη σκέψη του, πυγμή στους στοίχους του. Διακριτικός. Με την ποίησή του μιλάει και μόνο, σιωπηλά, χωρίς να κάνει πολύ θόρυβο για να προκαλεί. Δωρικός. Όπως οφείλει κάθε ποιητής. Δεσμευτικός. Κάθε στίχος του και ένας όρκος αγάπης, μια αφοσίωση στην ελπίδα, ένα όραμα μετουσιωμένο σε λέξεις, προτάσεις, ποίημα και…τέλος, συλλογή. Το τρίτο του βιβλίο, “Συλλέκτης Χρόνου”, με το λιτό του μαύρο εξώφυλλο και την αρχιτεκτονική του διαρρύθμιση των γραμμάτων που συναποτελούν τις δύο δωρικές λέξεις “Συλλέκτης” και “Χρόνου”, σε μια αρηματική καθηλωτική πρόταση, αφήνει τις καλύτερες εντυπώσεις. Ο Μίλτος Γήτας, είναι “Ποιητής Γύπας”. Είναι βασιλιάς της ποίησης, της ύστατης τέχνης των Τεχνών, της λυρικής περιεκτικής συγγραφής, της αυστηρής λιτότητας των συναισθημάτων που μεταπλάθονται σε ποιήματα. Και αν ο τίτλος “Συλλέκτης Χρόνου” αναγνωσθεί από την πλευρά της αφύπνισης των συναισθημάτων – γιατί αυτός είναι ο σκοπός των ποιητών εξάλλου – τότε σίγουρα αυτό το βιβλίο καταφέρνει να συλλέξει τον πολύτιμο χρόνο σου και να του προσδώσει κύρος, ποιότητα και πακτωλό συναισθημάτων. Γνώρισα τον Μίλτο στην ιστορική πόλη των Ιωαννίνων και αμέσως αντιλήφθηκα πως έχω απέναντί μου έναν ερευνητή. Δημοσιογράφος, μπλόγκερ, καθηγητής, σύζυγος, πατέρας, γιος και κυκλωτικά… ο Μίλτος! Ένας ιχνηλάτης, ένας αναρριχητής των συναισθημάτων, ένας δίαυλος της παλιάς μακραίωνης ποίησης με την σύγχρονη αντίληψη και “μετάφραση” αυτής. Κυρίες και κύριοι, ο γητευτής της λιτότητας των λόγων, Μίλτος Γήτας. 

Αλέξανδρος Γ. Τανασκίδης – Λαμπουσνάκης: Τι είναι για σένα Μίλτο η ποίηση; Για κάποιους είναι το ύστατο καταφύγιο της ζωής όταν εκείνη αποξηραίνεται και δυσκολεύει. Για σένα;

Μίλτος Γήτας: Για μένα η ποίηση σημαίνει πολλά, είναι αναγκαίο συστατικό για μια ευτυχισμένη καθημερινότητα που δε θα ψάχνει η ψυχή μου συνεχώς τρόπους διαφυγής και εξιλέωσης. Γράφοντας ποίηση επέρχεται η κάθαρση στη ψυχή μου, είναι το καταφύγιο μου αλλά και ένας λόγος να κάνω ακόμη περισσότερα όνειρα για το μέλλον. Από εκείνη την ηλιόλουστη, ανοιξιάτικη ημέρα στην Πέμπτη Δημοτικού που ξεκίνησα να σκαρώνω τους πρώτους μου στίχους, μέχρι σήμερα, τις σκοτεινές και χωρίς συναισθηματισμούς εποχή, γράφω και εξελίσσομαι λογοτεχνικά και δεν υπάρχει ούτε μια μέρα που να μετάνιωσα που ξεκίνησα να γράφω ή να μην πήρα και να έδωσα κάτι στην ποίηση μου, είναι μια σχέση αμφίδρομη που ευχαριστώ το Θεό που με αξίωσε να τη διακρίνω έγκαιρα και να την κάνω βασικό παράγοντα σταθερότητας της ζωής μου.

Α.Γ.Τ.Λ.: Ξεκίνησες όπως έχεις πει, να γράφεις από τα 11 σου χρόνια. Τόσο νωρίς τι σε ώθησε; Ποιο βαθύ μαγνάδι;

Μ.Γ.: Πραγματικά σε αυτή την ερώτηση πάντα προβληματίζομαι βαθύτατα. Δεν ξέρω αν ήταν γραφτό να γίνει έτσι ή αν έγινε ανεπαίσθητα κάτι που ώθησε τη ψυχή μου και φυσικά το χέρι μου ώστε να γράψει ποιήματα. Σε τόσο μικρή ηλικία πολλά γίνονται τα οποία ένα παιδί δεν μπορεί να αντιληφθεί εύκολα ή τον επηρεάζουν και το διαπιστώνει μεγαλώνοντας. Σίγουρα ο χωρισμός των γονιών μου έπαιξε το δικό του ρόλο, όπως και το γεγονός ότι μεγάλωσα με τρεις υπέροχες γυναίκες, τη μητέρα μου, τη γιαγιά μου και την προγιαγιά μου οι οποίες εκτός του ότι μου έδωσαν όλη τους την αγάπη και το ενδιαφέρον τους, μου έμαθαν τρεις πολύ βασικές αρχές που τις κρατάω μέχρι σήμερα: να μην αποποιούμαι της ευθύνης μου, να αγαπώ βαθιά και με ειλικρίνεια και να υποστηρίζω μέχρι το τέλος τις επιλογές μου δεχόμενος φυσικά και το αντίστοιχο τίμημα.

Α.Γ.Τ.Λ.: Η τελευταία σου ποιητική συλλογή τιτλοφορείται “Συλλέκτης Χρόνου”… Και πως συλλέγεται ο χρόνος και ποια συλλεκτική αξία έχει;

Μ.Γ.: Φυσικά ο τίτλος έχει στηριχθεί στην «ποιητική αδεία». Ουσιαστικά πρόκειται για συλλογή στιγμών, εμπειριών, λυπών, χαρών και παρατηρήσεων. Είναι σαν αυτά τα τελευταία πέντε χρόνια να είχα ένα μπαούλο και κάθε φορά που κάτι από όλα αυτά που σου προανέφερα ήθελα να το κρατήσω χαραγμένο στη μνήμη μου, έγραφα κι ένα ποίημα, δηλαδή το τοποθετούσα στο μπαούλο μου σαν συλλέκτης. Για μένα ο χρόνος είναι ένα από τα πιο σημαντικά πράγματα που βιώνει ο άνθρωπος στο πέρασμα του από αυτή τη ζωή. Από τη στιγμή της γέννησης του τρέχει και δεν υπάρχει περίπτωση το ρολόι να σταματήσει αν δεν σταματήσει κι η καρδιά του μαζί. Επίσης αναλογιστείτε πως ενώ η δική του καρδιά σταματάει κι δικός του χρόνος τελείωσε για κάποιους άλλους συνεχίζει να τρέχει ακάθεκτος και αμείλικτος. Κάθε λεπτό, κάθε δευτερόλεπτο ή κλάσματα του δευτερολέπτου ο καθένας μας παίρνει αποφάσεις, νιώθει ερεθίσματα και πάνω σε αυτή την κόψη του χρόνου αναπνέει και συνεχίζει να ζει. Ο χρόνος για μένα είναι ο μεγαλύτερος εχθρός αλλά και ο καλύτερος σύμμαχος μου. Έχουμε μια σχέση πάθους και μίσους, όσο με πιέζει εκείνος τόσο εγώ τον χρειάζομαι για να οργανώσω τη ζωή μου και τα θέλω μου.

Α.Γ.Τ.Λ.: Στο ποίημά σου “Απόηχος” ξεκινάς με τη στροφή “Οι στίχοι μου είναι το φονικότερο όπλο στην αντίθετη σκέψη”. Τι όπλο είναι αυτό και ποιον ή τι πληγώνει;

Μ.Γ.: Ο συγκεκριμένος στίχος είναι από τους πιο αυθόρμητους που έχω γράψει. Φυσικά δεν υπάρχει κανένα υπαρκτό όπλο κάπου μέσα στις ποιητικές μου συλλογές αλλά οι στίχοι ενός ποιήματος μπορούν να τραυματίσουν και να στιγματίσουν κάποιους ανθρώπους. Πολλές φορές μέχρι σήμερα έχω πληγωθεί, έχω κλάψει, έχω θυμώσει κι έχω απογοητευτεί. Θα μου πείτε “σιγά το πρωτότυπο που σου συνέβη”. Θα συμφωνήσω. Απλά οι περισσότεροι αντιδρούν με τον ίδιο τρόπο, πληγώνουν κι εκείνοι, κάνουν τους άλλους να θυμώσουν ή να ζηλέψουν ή ακόμη τους κάνουν και να κλαίνε. Εγώ όμως πάντα επιλέγω να μιλήσω μέσα από τα ποιήματα μου, μέσα από τους «φονικούς» μου στίχους. Επιχειρηματολογώ και απαντώ στην αντίθετη άποψη ή σε κάτι που με πλήγωσε μέσα από την ποίηση μου. Πάνω σε αυτή τη βάση έχει γραφτεί ο συγκεκριμένος στίχος και έχει αποδέκτες όλους αυτούς που με τον έναν ή τον άλλον τρόπο δεν βρίσκονται πλέον στη ζωή μου.

Α.Γ.Τ.Λ.: Η ποίηση σου έχει κάτι από πεζογράφημα. Μόνο που τα ποιήματα είναι πάντα μικροί θησαυροί και σύντομοι κυρίως από αποφθέγματα. Εσένα η ποίηση σου πως λειτουργεί μέσα στη γραφή και μέσα σε σένα;

Μ.Γ.: Όταν γράφω δεν χρησιμοποιώ κανένα συγκεκριμένο μοτίβο, ούτε κάποιον τρόπο γραψίματος. Δεν έχω ποτέ παρακολουθήσει κάποιο σεμινάριο δημιουργικής γραφής και διορθώνω πολύ λίγα πράγματα πάνω σε ένα ποίημα μου. Δε με απασχολεί αν ο στίχος είναι λιτός ή μοιάζει σε πεζογράφημα. Γράφω καθαρά για να αποκωδικοποιήσω εκείνη τη στιγμή αυτό που νιώθει η ψυχή μου, να μεταφράσω τα λόγια της. Οπότε δεν στέκομαι σε καλούπια και τεχνοτροπίες. Η ποίηση λειτουργεί μέσα μου λυτρωτικά και με γεμίζει με το αίσθημα της ελευθερίας, να γράψω και να σκεφτώ ότι γουστάρω χωρίς στεγανά και ιδιαίτερα όρια.

Α.Γ.Τ.Λ.: Τα μοτίβα των ζωντανών και των νεκρών επιστρέφουν στα ποιήματά σου. Αναπτύσσει το ποίημα έναν διάλογο μεταξύ των δύο κόσμων αν τελικά τους αποδεχτούμε πως υπάρχουν;

Μ.Γ.: Τα μοτίβα αυτά, έχεις δίκιο, υπάρχουν και είναι έντονα στα ποιήματα μου. Όπως και ο διάλογος. Πάντα υπάρχει ένα απροσδιόριστο «εσύ» κι ένα ακαθόριστο «εγώ». Είμαι σε «ανοιχτό διάλογο» με όλους τους πεθαμένους ανθρώπους της ζωής μου. Τους μνημονεύω και τους κουβαλώ μαζί μου. Είναι κομμάτι μου. Αλλά πολλές φορές στην ποίηση μου αναφέρομαι και στους «ζωντανούς νεκρούς», σε αυτούς που παραιτήθηκαν από την προσπάθεια, σε όσους ξέχασαν ή έχασαν τον αρχικό τους προορισμό. Όπως και να έχει, είμαι ένας ποιητής που λατρεύει τη ζωή, αναφέρεται έντονα στο θάνατο και φοβάται τη φθορά του χρόνου που δημιουργεί νεκροφάνεια!

Α.Γ.Τ.Λ.: 25η ώρα… Ποια είναι αυτή και τι την καθορίζει; Άραγε σε ποιο χρόνο έξω από τον χρόνο που μας έχει δοθεί, θα εκπληρωθούν οι προφητείες;

Μ.Γ.: Αυτό το ποίημα είμαι περήφανος που είναι δικό μου, το αγαπώ και νομίζω κρύβει όλη την φιλοσοφία της ποίησης μου μέσα του. Νομίζω ότι αυτή την απάντηση δε θα ήθελα να σου τη δώσω διότι από τη μία με λίγες λέξεις δε θα τα καταφέρω να σου εξηγήσω κι από την άλλη αν πλατειάσω ίσως χάσει το ποίημα αυτό τη δύναμη του. Είναι ένα ποίημα με πολλές αλληγορίες και μεταφορικές έννοιες. Η πρόκληση να γραφτεί ήταν το ψηφιακό project του φίλου Γιώργου Ιατρίδη που μας έδωσε τον τίτλο «25η ώρα» κι εμείς έπρεπε να γράψουμε το ποίημα για το site του. Εγώ βέβαια το πήγα στα δικά μου μέτρα και στις δικές μου ανάγκες και ποτέ δε ρώτησα τον Γιώργο αν η δική μου 25 η ώρα συμπίπτει με τη δική του…

Α.Γ.Τ.Λ.: Και το 30% του σώματος μας, το νερό, κυκλωτικά έρχεται και δροσίζει τις στροφές σου σε μερικά ποιήματα… Τι ρόλο διαδραματίζει το “νερό” στη ζωή σου; Φοβάσαι μήπως μας καταπνίξει κάποια στιγμή εκεί που ύπουλα μας δροσίζει;

H Kάπα Εκδοτική σας προσκαλεί στην παρουσίαση της νέας ποιητικής συλλογής του Μίλτου Γήτα με τίτλο «Συλλέκτης χρόνου», τη Δευτέρα 5 Δεκεμβρίου 2016 στις 19:00 στο καφέ του Βασιλικού Θεάτρου Θεσσαλονίκης (Καφέ Θέα/tro, Βασιλέως Γεωργίου 2A)

Για το βιβλίο θα μιλήσουν:
Έλσα Αγοραστού, Δημοσιογράφος
Κωνσταντίνος Παπαπρίλης Πανάτσας, Δημοσιογράφος
Αλέξανδρος Γιώργος Τανασκίδης Λαμπουσνάκης, Δημοσιογράφος

Ποιήματα θα απαγγείλει η Εύκλεια Καράδαγλη

*3 τυχεροί από τους παρευρισκόμενους στην εκδήλωση θα κερδίσουν μετά από κλήρωση παλιότερα βιβλία του Μίλτου Γήτα

The following two tabs change content below.

• Bio
• Latest Posts

echaritygr

Η Οικογένεια του e-Charity.gr Portal, απέναντι στην λογική της απλής κριτικής και της ακατάσχετης αποποίησης ευθυνών ή της άκρατης φιλολογίας, αναλαμβάνει τις ευθύνες του μέλλοντος, ΣΗΜΕΡΑ. Για εμάς, εσάς, το ΑΥΡΙΟ των παιδιών μας. Με μεράκι, αγάπη στον συνάνθρωπό μας κι αφοσίωση στον στόχο μας, συναντιόμαστε από κάθε γειτονιά της Ελλάδας, με έναν σκοπό. Να κάνουμε το όραμά μας, ΠΡΑΞΗ. Την Αλληλεγγύη, ΖΩΗ.

Latest posts by echaritygr (see all)

• Θέατρο Σοφούλη | «Η ιστορία του γάτου που έμαθε σ’ έναν γλάρο να πετάει» - 18 Μαρτίου 2023
• BABY BOOM | 12ο event στο Hyatt Regency Thessaloniki στηρίζει Παιδικά Χωριά SOS - 18 Μαρτίου 2023
• Κινέζοι σκίουροι, ρίχνονται με τα μούτρα στη μάχη κατά των ναρκωτικών ουσιών - 12 Μαρτίου 2023
• Σεισμός 7,8 Ρίχτερ σε Τουρκία – Β. Συρία | Τουλάχιστον 1.500 νεκροί (ΕΙΚΟΝΕΣ) - 6 Φεβρουαρίου 2023
• Κλωνοποιημένες «σούπερ αγελάδες» στην Κίνα παράγουν υψηλή ποσότητα γάλακτος - 3 Φεβρουαρίου 2023