Γρηγόρης Λαγός: Όταν κοιτάς από ψηλά, μοιάζει η γη…διάφανη!

Πορτραίτα
echaritygr
20 Νοεμβρίου 2016
0
1086
7 minutes read

Η πρώτη σκέψη όταν είδα τα έργα του ήταν εκείνη που πάντα κάνεις όταν σε δοξάζει ο Θεός και περπατάς κάτω από τους μεγάλους πανύψηλους γυάλινους κι ατσάλινους γίγαντες της Νέας Υόρκης και το κάθε “μπλόκι” όπως αποκαλούν το κάθε οικοδομικό τετράγωνο οι ομογενείς μας, σου κρύβει όλο τον ήλιο. Το μεγαλείο της ανθρώπινης σκέψης και της παγκόσμιας δημιουργικότητας που μηχανεύτηκε και ύψωσε τις σκαλωσιές της ανθρωπότητας μέχρι ψηλά στα σύννεφα… Μόνο που εδώ, στα έργα του Γρηγόρη Λαγού, οι…ρόλοι αντιστρέφονται και οι άνθρωποι μοιάζουν γίγαντες στα δημιουργήματά του. Οι… μητροπόλεις που “χτίζει” αποτελούνται από “νάνους” κτήρια με γιγάντια όμως ποιότητα και σύλληψη τέχνης. Οι ουρανοξύστες και τα ιστορικά μνημεία που αποδίδει σε μικροκλίμακες στις δικές του διάφανες πολιτείες, δίνουν στην αρχιτεκτονική συνηθισμένη αποτύπωση των πόλεων που συνηθίσαμε, μια άλλη διάσταση. Αυτή της άμεσης διείσδυσης του ματιού σου σε κάθε επίπεδο κτηρίου και σε κάθε χιλιοστό των ιστορικών μνημείων και πολιτιστικών κληρονομιών που συμμετέχουν στα έργα του. Και το πιο γοητευτικό; Οι πόλεις του μεταλλάσσονται και μεταπλάθονται καθώς κι οι αληθινές υλιστικές πόλεις που ζούμε αλλάζουν βάσει των συνθηκών που διαβιούμε. Τι εννοώ; Θα μας και σας εξηγήσει ο Γρηγόρης Λαγός παρακάτω, σε μια συζήτηση εφ’ όλης της ύλης για την Τέχνη, τη Ζωή και την Ανθρωπότητα. Καλή σας ανάγνωση.

Αλέξανδρος Τανασκίδης: Γεννημένος το 1964 και με πληθώρα εκθέσεων στο βιογραφικό σου, γιατί ασχολήθηκες με την μικρογλυπτική και πως προέκυψαν οι “καλές” τέχνες στη ζωή σου; Υπάρχουν και… “κακές” τέχνες;

Γρηγόρης Λαγός: Μικρός ζωγράφιζα μεγαλύτερος σχεδίαζα πάντα, ήμουν κακός στα μαθηματικά, οπότε στο σχολείο έκανα τις ιχνογραφίες στους συμμαθητές μου και μου έλυναν τις ασκήσεις στα μαθηματικά. Ξεκάθαρα πράγματα πάντα! Μεγαλώνοντας άρχισα να φτιάχνω σπιτάκια από χαρτί κάτι που αργότερα μεταφράστηκε σε αγάπη για την αρχιτεκτονική. Κάνοντας τα αυτά λοιπόν μια σούμα, εύλογο το πως κατέληξα να σπουδάζω στην Καλών Τεχνών. Στην σχολή λοιπόν έχεις την ευκαιρία για πέντε χρόνια να πειραματιστείς με υλικά, τεχνοτροπίες, να δεχθείς επιρροές, να διδαχθείς απ’ τον δάσκαλό σου και σιγά σιγά να βρεις τον δρόμο σου στον κόσμο της τέχνης. Όσον αφορά για το εάν υπάρχουν “Κακές Τέχνες” όπως αναφέρεις, είμαι κάθετα οριζόντια και διαγώνια αρνητικός, οπαδός της φράσης “μάθε τέχνη και ασ΄ τηνε”… κλπ κλπ,αλλά είμαι και οπαδός της άποψης ότι καμιά από τις Καλές (βάλε όσα εισαγωγικά θες) Τέχνες δεν είναι καλύτερη απ’ την άλλη. Κατά καιρούς ακούμε από εκπροσώπους της μουσικής να λένε ότι είναι η τέχνη των τεχνών το ίδιο και απ τους ανθρώπους του θεάτρου. Τι να πω κι εγώ τότε για τις πρώτες ζωγραφιές που υπάρχουν στις σπηλιές της Αλταμύρας στην Ισπανία που έχουν γίνει πριν από κάθε άλλη μορφή τέχνης!

Α.Τ.: Πως μπορεί να επιβιώσει σήμερα πλέον ένας καλλιτέχνης μόνο από την Τέχνη του;

Γ.Λ.: Εδώ δεν μπορεί να επιβιώσει ένας μεγαλοδικηγόρος ή κατασκευαστής. Πόσω δε μάλλον ένας καλλιτέχνης! Όλοι έχουμε ρίξει τα στάνταρ μας. Εξαιρέσεις βέβαια πάντα υπάρχουν.

Α.Τ.: Πως προέκυψε να αποτυπώσεις πόλεις μέσα από διάφανα υλικά και γιατί επέλεξες αυτή την αποτύπωση αντί να ακολουθήσεις την “πεπατημένη” του μοντελισμού που ακολουθούν πχ. οι φοιτητές Αρχιτεκτονικής;

Γ.Λ.: Τότε θα ήμουν άλλος ένας αρχιτέκτονας και τα έργα θα ήταν μακέτες. Αυτή ακριβώς είναι η διαφορά. Κανένας αρχιτέκτονας δεν θα χρησιμοποιούσε τα υλικά μου γιατί λόγω της διαφάνειας αλλοιώνονται – παραμορφώνονται λίγο ή πολύ οι όγκοι ανάλογα και την απόσταση ή την οπτική γωνία που βλέπεις τα έργα. Σε όλα αυτά πρόσθεσε και την άποψή μου γενικότερα για την στάση ζωής. Όλα διάφανα όλα ξεκάθαρα όλα στην φόρα, δεν έχω να κρύψω τίποτε.

Α.Τ.: Τι υλικά χρησιμοποιείς για τις διάφανες πολιτείες σου;

Γ.Λ.: Εποξικες ρητίνες, πολυεστερικά υλικά, εκτυπωτικές διαφάνειες, ψυχρό λάστιχο, αυτοκόλλητους καθρέφτες, λεντοταινιες φωτισμού, οπτικές ίνες, χρώματα για βιτρό και έπεται συνέχεια…

Α.Τ.: Πόσος χρόνος μεσολαβεί από την σύλληψη μέχρι την απόδοση;

Γ.Λ.: Λόγω των υλικών που χρησιμοποιώ στην δουλειά μου, απαιτείται προαπόφαση για τα πάντα. Δεν έχω την πολυτέλεια να πηγαίνω ψάχνοντας και αν δεν μ’ αρέσει να το σβήνω. Οπότε έχω την πολυτέλεια όταν είμαι στο στάδιο της δημιουργίας ενός έργου παράλληλα να προαποφασίζω το επόμενο στην κάθε του λεπτομέρεια. Πολλές φορές τυχαίνει λόγω της διαδικασίας που απαιτείται, να δουλεύω δύο και τρία έργα ταυτόχρονα. Όταν όμως χρειάστηκε για πρώτη φορά να χρησιμοποιήσω φως στα έργα μου, εκεί χρειάστηκε άλλη διαδικασία και κυρίως συνεργασία με ειδικούς πάνω στον φωτισμό, οπότε οι χρόνοι άλλαξαν αναγκαστικά.

Α.Τ.: Τις πόλεις που αποτυπώνεις, σχεδόν τις αποδίδεις στην πραγματική τους διάσταση ή υπάρχουν τυχόν αλλαγές και παρεμβάσεις σου;

Γ.Λ.: Το σύνολο της δουλειάς περιλαμβάνεται στον γενικότερο τίτλο “ΛΑΘΟΣ ΚΛΙΜΑΚΑ” όχι ως προς την κλίμακα των κτηρίων μεταξύ τους αλλά ως προς τον χάρτη! Επειδή σιχαίνομαι το “φλου”, το “περίπου”, προσπαθώ να είμαι ακριβής όσο γίνεται και όσο μπορώ. Εάν ένα έργο μείνει για καιρό στο εργαστήριο, ναι μπορεί κάποια στιγμή να του προσθέσω στοιχεία. Παλιότερα ήθελα η αποτύπωση-εικόνα της πόλης να αφορά μια συγκεκριμένη στιγμή που εγώ ασχολήθηκα με αυτή την πόλη, μετά την επίθεση στους Δίδυμους Πύργους στο Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου, στην Νέα Υόρκη άλλαξα, είχε αλλοιωθεί τόσο πολύ η εικόνα της στα μάτια μου που σχεδόν ήταν σαν να είχα μια άλλη πόλη στα χέρια μου. Ένας πιτσιρίκος Αμερικάνος που τον ρώτησαν εκείνες τις μέρες για το πως του φαίνεται η πόλη του είπε “είναι σαν τον Μπάγκς Μπάνι χωρίς τα μπροστινά του δόντια.” Έτσι άρχισα να επεμβαίνω και σε παλιότερα έργα σιγά σιγά.

Α.Τ.: Πόσες πόλεις έχεις κατασκευάσει και πόσες σου απομένουν;

Γ.Λ.: Χμ… 25-30 πόλεις υπαρκτές σε πολλές βερσιόν η κάθε μια. Μια περίοδο διάβαζα για την άποψη των πολεοδόμων για το μέλλον της πόλης, όταν πολλών θα έχουν ενωθεί τα προάστια τους και θα χάσουν τον χαρακτήρα τους. Αυτή την πόλη την ονομάζουν μετάπολις και επειδή μου άρεσε πολύ ο τίτλος έφτιαξα μερικές…

Α.Τ.: Έχεις ταξιδέψει σε όλες αυτές τις χώρες και πόλεις;

Γ.Λ.: Στις περισσότερες….το θέτω και σαν προϋπόθεση στον εαυτό μου. Όταν σε κάποιες δεν γίνεται να πάω, τότε είμαι η χαρά του ίντερνετ.

Α.Τ.: Πόσες ακόμη σου απομένουν;

Γ.Λ.: Ουυυυυ πολλές! Αλλά δεν θα προλάβω. Άσε που ποιος μου λέει ότι κάποια στιγμή δεν θα αρχίσω να ασχολούμαι με κάτι άλλο! Αυτή είναι η χαρά και η πολυτέλεια του καλλιτέχνη, να μην ξέρεις τι σου ξημερώνει, δεν πλήττεις ποτέ.

Α.Τ.: Κι αν σου έλεγα να αποτυπώσεις την κατά τον Σταμάτη Κραουνάκη “μοναδική πατρίδα τα παιδικά μας χρόνια”. Τι υλικό θα χρησιμοποιήσεις και πως θα την αποτύπωνες;

Γ.Λ.: Πριν ένα μήνα συμμετείχα σε μια έκθεση στο Ιταλικό Ινστιτούτο. Ανάμεσα στους εκθέτες από διάφορους χώρους σε μια γωνιά, είδα μια κατασκευή που φτιάξανε τα παιδάκια από ένα Ίδρυμα. Τους ζήτησαν να αποτυπώσουν με διάφορα υλικά το πως βλέπουν την Ευρώπη. Έφτιαξαν μια Ευρώπη με χάρτινα σπιτάκια, στο νότο χρωματιστά στον βορρά σκοτεινά και μαύρα. Βλέποντάς το, ανατρίχιασα! Είδα εμένα να κάθομαι ώρες ατελείωτες να φτιάχνω τα σπιτάκια μου στο δωμάτιό μου, στα παιδικά μου χρόνια. Η υπεύθυνη του ιδρύματος με είδε να κάθομαι αποσβολωμένος και να το κοιτάζω για πολύ ώρα, οπότε ήρθε και με ρώτησε αν μου αρέσει. Της είπα ότι κάπως έτσι ξεκίνησα κι εγώ και δες με που κατάντησα, δείχνοντάς της το έργο μου. Της είπα φεύγοντας, “φέρε τα παιδιά που το έφτιαξαν να τους ξεναγήσω στο έργο μου και να με ρωτήσουν ότι θέλουν”. Η απάντηση μάλλον είναι εύκολη…χαρτί.

Α.Τ.: Ετοιμάζεις κάποια νέα έκθεση; Επόμενα σχέδιά σου;

Γ.Λ.: Τέλος Νοεμβρίου αρχίζει η πρώτη μου ατομική στο Παρίσι, μια έκθεση που ήταν να γίνει πέρσι τέτοιο καιρό αλλά με πρόλαβε το τρομοκρατικό χτύπημα στο Μπατακλάν και την ακυρώσαμε. Το Μάρτιο έχω μια ατομική στην Γενεύη και συζητάμε για το Μάιο να μεταφερθεί η έκθεση του Παρισιού στη Νέα Υόρκη. Παράλληλα σε συνεργασία με τον Μάρκο Βουζουνεράκη που σχεδίασε ένα φωτιστικό το “ICON” ο οίκος Cappellini στο Μιλάνο επέλεξε δυο έργα μου limited edition για όλο τον κόσμο που θα παρουσιαστούν στην Παγκόσμια έκθεση Design στο Μιλάνο.

Ακολουθήστε τα σπουδαία έργα του Γρηγόρη Λαγού ΕΔΩ

Bio
Latest Posts

echaritygr

Η Οικογένεια του e-Charity.gr Portal, απέναντι στην λογική της απλής κριτικής και της ακατάσχετης αποποίησης ευθυνών ή της άκρατης φιλολογίας, αναλαμβάνει τις ευθύνες του μέλλοντος, ΣΗΜΕΡΑ. Για εμάς, εσάς, το ΑΥΡΙΟ των παιδιών μας. Με μεράκι, αγάπη στον συνάνθρωπό μας κι αφοσίωση στον στόχο μας, συναντιόμαστε από κάθε γειτονιά της Ελλάδας, με έναν σκοπό. Να κάνουμε το όραμά μας, ΠΡΑΞΗ. Την Αλληλεγγύη, ΖΩΗ.