Ιωάννης – Αναστάσιος Πρώιος: Τέχνη είναι οι συλλογικές μνήμες, τα συλλογικά τραύματα!

#hellines Uncategorized Πορτραίτα
echaritygr
10 Μαΐου 2018
0
1400
11 minutes read

Όταν ξεκίνησα να συντάσσω το εισαγωγικό, σκέφτηκα πως δεν θα ήθελα να σου μιλήσω για τα Πτυχία και τις Περγαμηνές του Γιάννη, γιατί ο Γιάννης είναι οι στιγμές του, η ζωή του, οι φίλοι του, οι εκατομμύρια φωτογραφίες των αγαπημένων τοπίων του και τα έργα του.

Κι αν έβαζα με μια σειρά όσα σου είπα, σίγουρα πρώτοι θα έρχονταν οι φίλοι του. Οι επιστήθιοι. Και οι γνώσεις του, οι πτυχές οι βαθιές του μεταίχμιου που ζούσε και ζει, το ενδιάμεσο του μοτίβου από τον έναν στον άλλο καμβά. Ο Γιάννης είναι ένας πολίτης του κόσμου, καλλιτέχνης σε ζωή και ταγμένος επαγγελματικά. Συγκινημένος και συγκινητικός. Οραματιστής και οραματιζόμενος. Αγαπών και αγαπημένος. Αγκαλιασμένος. Από αγκαλιές ο Γιάννης πλάστηκε και με αγκαλιές σε καλωσορίζει. Εμπνευστής και εμπνεόμενος. Με το Γιάννη γνωριστήκαμε σε αγώνες ανθρωπιστικούς. Φωτεινός και αεικίνητος, ρέων το φως της δημιουργίας και της τέχνης. Αντικομφορμιστής. Αγέρωχος. Και από δίπλα του, χρόνια τώρα κι η μικρή του, η Χιουρέμ, που δεν παύει στιγμή να τον αγαπά και να τον ανατροφοδοτεί. Ο Γιάννης είναι τα χρώματά του. Και κυρίως οι κόκκινες πιπεριές του από τη Φλώρινα που τον έκαναν γνωστό στην Τέχνη αλλά και την ζωή του καθώς καιόμενος λόγων και έργων αντιστέκεται σε κάθε “εύκολη” γεύση του βίου. Ο Γιάννης Πρώιος, είναι δροσιά πρωινή. Και ρέει. Ρέει τέχνη.

Με αφορμή μια εξαίρετη προσωπική του έκθεση με θέμα τα πουλιά της ελληνικής γης σε μικρές διαστάσεις, που θα φιλοξενείται μέχρι και τις 20 Μαΐου στη Γαζία, μου παραχώρησε για το #eharitygr μια συνέντευξη εφ’ όλης…ζωής.

#echaritygr: Ποιος είναι ο Γιάννης και πως προσδιορίζει τον εαυτό του απαλλαγμένο από τον Πρώιο και τον καλλιτέχνη;

Ιωάννης – Αναστάσιος Πρώιος: Ένας ανήσυχος άνθρωπος, πολύ ευαίσθητος και σκληρός μ’ ότι ξεπερνά τις αρχές μου! Αεικίνητος σε διαρκή κίνηση και εγρήγορση. Κοινωνικά ευαισθητοποιημένος, πολιτικοποιημένος, ακτιβιστής και ανθρωπιστής.

#echaritygr: Έχεις υπηρετήσει την τέχνη της ζωγραφικής πολλές δεκαετίες αλλά παράλληλα με πολύ μεγάλη επιτυχία έχεις αναλάβει και την επιμέλεια πολιτιστικών χώρων με αγαπημένο σου την πόλη της Καβάλας. Τι προσέχεις να αποδώσεις και να ενδυναμώσεις μέσα από τέτοιες καλλιτεχνικές επιμέλειες;

Ιωάννης – Αναστάσιος Πρώιος: Στόχος μου πάντα σε κάθε μου δουλειά είναι ο άνθρωπος. Ως θεατής κι αποδέκτης. Είτε πρόκειται για δημιουργία στο χαρτί, στον καμβά, τον διάκοσμο μιας πόλης για τα Χριστούγεννα, μια σκηνή στο θέατρο, ένα Φεστιβάλ, ο αποδέκτης είναι πάντα ο άνθρωπος. Και η αισθητική στον χώρο, στον τοίχο, στην πόλη. Έπειτα έρχονται οι συλλογικές μνήμες, τα συλλογικά τραύματα. Εμείς οι Έλληνες πολίτες, ζούμε δια βίου μέσα στην ασχήμια. Άσχημες πόλεις, άσχημες συμπεριφορές. Έτσι λοιπόν, στις σκηνογραφικές μου δουλειές που μ’ αυτές παρεμβαίνω με την δουλειά μου στην πόλη, στόχος μου είναι η ανάδειξη της ομορφιάς και της αρμονίας σε σχέση με τον τόπο και τον άνθρωπο.

#echaritygr: Είμαστε λαός που αγαπάει την τέχνη; Έχεις συναντήσει άτεχνους ανθρώπους κι αν ναι πως τους “επαναφέρεις” στην…τέχνη;

Ιωάννης – Αναστάσιος Πρώιος: Η πλειοψηφία του κόσμου στην χώρα μας, τείνει να πάρει διαζύγιο από την τέχνη. Η παιδεία, η κρίση, χίλιοι δύο λόγοι και δικαιολογίες, κάνουν μια μεγάλη μερίδα του κόσμου, να ζει χωρίς την τέχνη και την ανάγκη του οξυγόνου της δημιουργίας. Θα σου φέρω ένα παράδειγμα. Έζησα από κοντά τον πόλεμο στην Γιουγκοσλαβία. Στο Βελιγράδι που συναντούσες ανθρώπους στους δρόμους μ ένα μπετονάκι, ν’ αναζητούν λίγη βενζίνη, στο βομβαρδισμένο Βελιγράδι, γίνονταν την ίδια ώρα του τρόμου εκθέσεις ζωγραφικής και πωλούνταν έργα. (Σε χαμηλές τιμές,αλλά πωλούνταν). Στα σπίτια του μέσου πολίτη της χώρας έβλεπες, αυθεντικά έργα στους τοίχους, από χαρακτικά ως και γλυπτά. Πήγαινε σ’ ένα μέσο ελληνικό σπίτι και παρατήρησε τι υπάρχει στους τοίχους και θα με καταλάβεις.

#echaritygr: Έκανες είσοδο στα τέλη Απρίλη και θα συνεχίσει η έκθεση σου με τα Πουλιά μέχρι και τις 20 Μάη. Από που εμπνεύστηκες το θέμα σου και πόσο δύσκολο ήταν να εντοπίσεις όλες αυτές τις όμορφες υπάρξεις μέσα από την έρευνα σου; Αποτελούν μόνο ενδημικά πουλιά ή έχεις υιοθετήσει στην έκθεση και ξένες φατρίες;

Ιωάννης – Αναστάσιος Πρώιος: Ο κύκλος αυτός με τα πουλιά γεννήθηκε μέσα μου, όταν μια μέρα χτύπησε στο τζάμι του μπαλκονιού μου ένα πανέμορφο πουλί, ένας καλόγερος. Το περιμάζεψα, το φρόντισα και όταν συνήλθε πέταξε ελεύθερο μακρυά. Ήταν τόσο όμορφα τα χρώματα κι αυτό τόσο ανυπεράσπιστο που αποφάσισα να το ζωγραφίσω, σαν σημείωση στην μνήμη. Έτσι προέκυψαν τα πουλιά. Αυτά που βλέπω γύρω μου, σπουργίτια, κοράκια, τους παπαγάλους που έχω στο μπαλκόνι μου, παγόνια και κότες και κόκορες στην φάρμα του φίλου μου του Αντώνη. Σαν να ‘ναι οι φίλοι μου που ζουν ανάμεσα στους φίλους μου.

#echaritygr: Τι σε ενοχλεί στην τέχνη όπως εκτελείται στην Ελλάδα και τι θα άλλαζες και πως;

Ιωάννης – Αναστάσιος Πρώιος: Τίποτα δεν μ ενοχλεί πια. Γιατί με την ηλικία παύει να σ’ ενοχλεί οτιδήποτε. Έχεις φτιάξει τα μέσα αντισώματά σου. Επίσης όταν ξέρεις πως κάθε δημιουργία εμπεριέχει την οδύνη ενός τοκετού, γίνεσαι πιο στωικός στην κρίση σου.

#echaritygr: Θεωρείς τον εαυτό σου στρατευμένο καλλιτέχνη ή η τέχνη δεν έχει τελικά ούτε σύνορα ούτε ταυτότητα ούτε φόρμες;

Ιωάννης – Αναστάσιος Πρώιος: Αχ αυτή η συζήτηση περί στρατευμένης τέχνης. Ακόμα και η συζήτηση ενάντια στη στρατευμένη τέχνη, είναι κατά κάποιο τρόπο στρατευμένη κι αυτή, στην εναντίωσή της. Ο καλλιτέχνης δεν ζει στο δάσος των Μουσών. Έξω από τον κόσμο. Ζει μέσα στον κόσμο, υποφέρει όπως ο κόσμος, νιώθει την κοινωνική αδικία στο πετσί του. Αν δεν μιλήσει για όλα αυτά, γίνεται συνενεργός στο άδικο. Στρατευμένη τέχνη έκανε ο Πικάσο με την Γκουέρνικα, για να καταγγείλει τις θηριωδίες του φασισμού. Όταν έφτιαξε το πορτραίτο του Νίκου Μπελογιάννη και υπέγραφε μαζί μ’ άλλους καλλιτέχνες και διανοούμενους έκκληση να μην εκτελεστεί ο “άνθρωπος με το γαρύφαλλο”. Μη στρατευμένη τέχνη μπορεί να υπάρξει, όταν πάψει να υπάρχει η κοινωνική αδικία. Ως τότε παραμένω στρατευμένος ενάντια σε κάθε αδικία και ότι ταπεινώνει τον άνθρωπο.

#echaritygr: Αν ξυπνούσες και δεν είχες να ζωγραφίσεις κάτι με βάση το τι βλέπεις, τι εσώτερο της ψυχής σου θα ζωγράφιζες στον καμβά σου;

Ιωάννης – Αναστάσιος Πρώιος: Η διαδικασία της δημιουργίας είναι ένα περίπλοκο ζήτημα. Σαν να περπατάς στου λαβύρινθους του υποσυνείδητου. Δεν είναι ποτέ της στιγμής. Εμπεριέχει η δημιουργία προσωπικές αλλά και συλλογικές μνήμες. Άρα όταν ξυπνάω, το πρώτο πράγμα που κάνω είναι να πιω καφέ και παρά τις απαγορεύσεις των γιατρών μου, να καπνίσω ένα τσιγάρο.

#echaritygr: Σου δίνω έναν τίτλο έργου “Αλληλεγγύη”. Τι χρώματα, τι φόρμες και τι σχέδια χρησιμοποιείς; Τι θα αποτυπώσεις;

Ιωάννης – Αναστάσιος Πρώιος: Η αλληλεγγύη για μένα εμπεριέχει όλα τα χρώματα, όλα τα σχήματα, γιατί όταν εκδηλώνεται, αυτό γίνεται από και προς όλους τους ανθρώπους. Απλόχερα και μέσα στην σιωπή.

ΕΡΓΑ ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΗ – ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ ΠΡΩΙΟΥ

Bio
Latest Posts

echaritygr

Η Οικογένεια του e-Charity.gr Portal, απέναντι στην λογική της απλής κριτικής και της ακατάσχετης αποποίησης ευθυνών ή της άκρατης φιλολογίας, αναλαμβάνει τις ευθύνες του μέλλοντος, ΣΗΜΕΡΑ. Για εμάς, εσάς, το ΑΥΡΙΟ των παιδιών μας. Με μεράκι, αγάπη στον συνάνθρωπό μας κι αφοσίωση στον στόχο μας, συναντιόμαστε από κάθε γειτονιά της Ελλάδας, με έναν σκοπό. Να κάνουμε το όραμά μας, ΠΡΑΞΗ. Την Αλληλεγγύη, ΖΩΗ.