Αθηνά Μαξίμου: Τα απόλυτα αισθήματα έχουν μια δικτατορία
Πυρακτώνεται το συναίσθημα να γράψεις και πάλι κριτική, μετά από καιρό στην θέση του θεατή. Κι η «Βασιλική» αποτέλεσε το σπίρτο για αυτήν εδώ. Υπό μια και μόνο φράση της, σαν σκεπή σε άστεγο συναίσθημα, γεννιέται ο έρωτας μέσα της.
«Μα λοιπόν, τι είναι αυτή η αγάπη; Πόσο εύκολα ξεαγαπάει κανείς;». Και πράγματι, πόσο εύκολα ξεαγαπάει καθείς μας, σε μια αγάπη που άγουρη μπαίνει στο μυαλό και στο σώμα καταλήγει να ανδρωθεί; Με σπασμένα γυαλιά τις μνήμες της, καραδοκεί με τον αλεξίσφαιρο καημό των λέξεων να αρθρώσει τις κουβέντες της, μια στιβάδα πόνο στο σανίδι. Όχι μόνο αυτό του θεάτρου, αλλά το ίδιο το σανίδι της ζωής. Ρημαγμένη εφηβεία, αγχωμένη αγάπη, πίσω από μία πράσινη κουρτίνα της αποθήκης. Καθαρό εικοσάρι του έρωτα, του βιωμένου εκστασιασμένου έρωτα, της ανείπωτης αγάπης. Ένας άντρας, συγγενής, βαθύς καημός, ο έρωτάς της, άρα και καλά κρυμμένος στα σκοτάδια των λέξεων. Μία μυστική σχέση, πλασμένη από αγκάθια και λάσπη. Ένα μείγμα αλλόκοτο, όπως η ίδια της η ζωή. Κι όσο καταρρακωμένη στην ταυτότητα και ακρωτηριασμένη στο συναίσθημα, τόσο…Βασιλική στο άκουσμα. Αυτή είναι η Βασιλική, που η μικροσκοπική αλλά άθραυστη Αθηνά Μαξίμου ενσαρκώνει στην σκηνή του θεάτρου Αυλαία. Οι λέξεις, φωτοβολίδες. Οι κινήσεις, κεραυνοί. Το σώμα, αφουγκράζεται πριν καν μιλήσουν τα χείλη. Η αφήγηση σε εσωτερικό πρώτο πρόσωπο μονολόγου, ταυτίζεται με τον εσωτερικό διάλογο του απρόσωπου του καθενός μας.
Αν και δεν είναι θεατρικό κείμενο – καθότι ντύνεται τα λόγια μιας νουβέλας αυτούσιας και αναλλοίωτης – καταφέρνει με τις ριπές των λέξεων και τα… πολυβόλα των φράσεων, να σε ξεσηκώσει με μυρωδιές από γαζίες και… Κάποια στιγμή ο άνθρωπος αυτός, θα της κόψει τις γαζίες… θα της ανακοινώσει ότι θέλει να χωρίσουν για να παντρευτεί μια άλλη γυναίκα και να φτιάξει την ζωή του. Κι η ζωή, θα συνεχιστεί… Εντούτοις, από την εναλλαγή του flash-back, το κείμενο εισέρχεται στον κόσμο των αναμνήσεων που μεταφέρουν τον θεατή σε μια πλάγια δεύτερη εσωτερική αφήγηση, λίγο πιο ποιητική. Το βάρος του έρωτα των δεκατριών, η Βασιλική τον βιώνει καταιγιστικά.
Και ανάμεσα στον έρωτα, περνούν εικοσιπέντε χρόνια. Με το μέλι του έρωτα, τον ασίγαστο έρωτα με τον Φάνη, αντλεί δύναμη κι αντέχει την μάνα της που πάσχει από Αλτσχάιμερ, έναν παρόντα-απόντα πατέρα, έναν αδελφό «τεμπέλη» και μια στείρα καριέρα δημοσίου υπαλλήλου. Στο ενδιάμεσο, φωλιάζει το «κουσούρι» των γυναικών να πιστεύουν στον έρωτα «για πάντα». Είναι το κοινωνικό στοιχείο που ταυτίζει το – κατά φορές – εφήμερο του έρωτα. Εξάλλου, όσο και να ξε-ερωτευτείς σε σάρκα τον άλλο, το να ξε-αγαπήσεις, είναι πιο βασανιστικό. Κι όσο «για πάντα» επιθυμείς να αγαπήσεις, τόσο πιο μονολιθικός καταντάς στην συνείδηση μιας εξελικτικής πορείας της ίδιας της αγάπης. Η σκηνοθεσία, λιτή και βαθιά σκιαγραφημένη στον ανθρωπισμό της καθημερινότητας. Χωρίς φτιασίδια και ραφές, στενά κουστουμαρισμένη στην ερμηνεία και το κείμενο, μανιέρα θεατρική. Κι ο σκοπός της πρεμιέρας, βαθιά ανθρωπιστικός, καθώς μέρος των εσόδων της, ενίσχυσε οικονομικά το κοινωνικό έργο της ΕΛΕΠΑΠ. Οι παραστάσεις στο Θέατρο Αυλαία, διαρκούν μέχρι και τις 8 Δεκεμβρίου.
Κείμενο *Αλέξανδρος Γ. Τανασκίδης
Ημέρες & ώρες Παραστάσεων
Τετάρτη-Σάββατο 21:00, Κυριακή 20:00
Τιμές εισητηρίων: Κανονικό 15€, Φοιτητικό-Ανέργων: 12€
ΘΕΑΤΡΟ ΑΥΛΑΙΑ, Κτίριο ΧΑΝΘ, πλευρά Τσιμισκή, τηλ: 2310237700
Site: www.avlaiatheatre.gr
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Μίρκα Αρβανίτη
Latest posts by Μίρκα Αρβανίτη (see all)
- Αμύνταιο: Έκκληση για επταμελή οικογένεια που έμεινε χωρίς σπίτι λόγω φωτιάς - 10 Απριλίου 2021
- Τα αδερφάκια του Γιώργου τον περιμένουν να έρθει σπίτι… - 6 Απριλίου 2021
- Αγρίνιο | Ο 18χρονος Γιάννης μας χρειάζεται για να σταθεί όρθιος - 2 Απριλίου 2021
- Η Άνδρη Θεοδότου με κάτι περισσότερο από 592 λέξεις - 8 Μαρτίου 2021
- Ασημίνα Ξηρογιάννη: χωρίς πόνο δεν γράφεται ποίηση. - 8 Μαρτίου 2021