ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ: Δικαιοσύνη και εγκλήματα

Υγεία
Μίρκα Αρβανίτη
15 Μαρτίου 2016
0
251
1 minute read

Clenched fist held in protest vector illustration. Panoramic

Σύμφωνα με το σύνταγμα της Ελλάδος «Η δικαιοσύνη απονέμεται από δικαστήρια συγκροτούμενα από τακτικούς δικαστές, που απολαμβάνουν λειτουργική και προσωπική ανεξαρτησία» (Σύνταγμα της Ελλάδος- Δικαστική Εξουσία, άρθρα 87-100Α)

Κοινωνική δικαιοσύνη θεωρείται η δικαιοσύνη που αποδίδεται από την ίδια την κοινωνία, από τον ίδιο τον λαό, κοινωνικά εγκλήματα. Γίνεται κατανοητό, λοιπόν, πως όταν κάποιος παραβαίνει ένα νόμο διαπράττει, μεν, ένα έγκλημα σύμφωνα με τη νομική δικαιοσύνη αλλά ουσιαστικά αφορά μία αντίδραση του μέσου ανθρώπου για αυτό και χαρακτηρίζεται κοινωνικό έγκλημα.

Έγκλημα είναι κατά τον ορισμό του Ποινικού Κώδικα “πράξη άδικη και καταλογιστή στο δράστη της, η οποία τιμωρείται από το νόμο” (ΠΚ 14). Το έγκλημα είναι η κεντρική έννοια του Ποινικού Δικαίου. Τα στοιχεία της έννοιας του εγκλήματος, όπως προκύπτουν από αυτόν τον ορισμό, είναι:

Πράξη η παράλειψη (ενέργεια)
Άδικη (αντιτιθέμενη στο νόμο) και
Καταλογιστή (ασύγγνωστη)

Τα εγκλήματα διακρίνονται σε κακουργήματα, πλημμελήματα και σε πταίσματα.

Διερωτάται κανείς που και πότε αποδίδεται η κοινωνική δικαιοσύνη και από ποιους. Η κοινωνική δικαιοσύνη εμφανίζεται αμέσως μετά την εμφάνιση του κοινωνικού αμαρτήματος και αποδίδεται από τον κάθε άνθρωπο, ο οποίος αποκαλείται κοινωνικός εγκληματίας.

Κοινωνικό αμάρτημα. Εννοείται το αμάρτημα της ίδιας της κοινωνίας. Όταν, δηλαδή, οι ίδιοι οι νόμοι της εκάστοτε κοινωνίας είναι σαθροί και άρρωστοι και οι συνέπειες αυτών των νόμων είναι το ίδιο σαθρές και άρρωστες.

Οι κοινωνικοί εγκληματίες είναι εν περιστάσει εγκληματίες και εμφανίζονται κυρίως σε καιρούς πολέμου και κοινωνικού χάους. Όπου έχουν χαθεί οι αρχές και οι αξίες ενός έθνους και πολλές φορές αντιστρέφονται οι έννοιες του σωστού και του λάθους.

Ποιοι εξάρουν το αίσθημα της κοινωνικής δικαιοσύνης και της επανάστασης; Χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι η θεωρία του Μαρξ και η πάλη των δύο τάξεων και η Θεολογία της Απελευθέρωσης. Ο Έλληνας εκπρόσωπος της Θεολογίας της Απελευθέρωσης είναι ο άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός που κατά τη περίοδο της Τουρκοκρατίας ταξίδευε και μετέδιδε συνεχώς το μήνυμα του Χριστιανισμού συνδυασμένο με το μήνυμα της απελευθέρωσης και της επανάστασης. Οι δύο αυτές θεωρίες έχουν κοινή γραμμή. Απευθύνονται σε κάθε καταπιεσμένο άτομο κυρίως όσων υφίστανται οικονομική καταπίεση. Για αυτό ιδιαίτερα η Θεολογία της Απελευθέρωσης θεωρείται η θεωρία των φτωχών.

Μήπως όλα τα προηγούμενα θυμίζουν τη σύγχρονη εποχή; Μήπως και σήμερα θα έβρισκαν εύφορο έδαφος αυτές οι δύο θεωρίες; Μήπως είναι καιρός για επανάσταση;

Bio
Latest Posts

Μίρκα Αρβανίτη

Ένα ανήσυχο πνεύμα γαλουχημένο με αξίες, ιδανικά και πολλή αγάπη. Από μικρή είχε αναπτύξει το αίσθημα της αναζήτησης και της περιέργειας. Προσπαθεί να βλέπει πάντα πίσω από τα πράγματα.