Φιλαράκι μου άκου
της Κατερίνας Λέντη, ψυχολόγου – Συνεργάτη e-Charity.gr portal
“Θέλω να με ακούς χωρίς να με κρίνεις
θέλω να με εμπιστεύεσαι χωρίς απαιτήσεις
θέλω την βοήθεια σου, κι όχι ν’ αποφασίζεις για μένα
θέλω να με προσέχεις χωρίς να με ακυρώνεις
θέλω να με κοιτάς χωρίς να προβάλλεις τον εαυτό σου σε μένα
θέλω να με αγκαλιάζεις χωρίς να με κάνεις να ασφυκτιώ
θέλω να με υποστηρίζεις χωρίς να με φορτώνεσαι
θέλω να με προστατεύεις χωρίς ψέματα
θέλω να ξέρεις τις πλευρές μου που πιο πολύ με ενοχλούν
Να τις αποδέχεσαι και να μην προσπαθείς να τις αλλάξεις
θέλω να ξέρεις..πως σήμερα μπορείς να βασίζεσαι πάνω μου..
Χωρίς όρους.”
Η πρόταση αυτή, τόσο άρτια δομημένη, σίγουρα έχει κάποιον παραλήπτη αλλά ποιόν.
Πάει ο νους σου;
Δανεισμένη από τον Χόρχε Μπουκαϊ αποκαλύπτεται ότι αποτελεί μια πρόταση για τις διαπροσωπικές σχέσεις.
Με αφορμή το παραπάνω απόσπασμα, μόνο μια λέξη μου έρχεται κατά νου:
ΦΙΛίΑ
Από τα Αρχαία ως τα σύγχρονα χρόνια είναι γνωστές ιστορίες φίλων που επηρέασαν και επηρεάστηκαν στην προσωπική τους ζωή αλλά και στην καταγραφή των γεγονότων της παγκόσμιας ιστορίας. / Δάμων και Φιδίας, Ηφαιστίωνας και Αλέξανδρος, Πάτροκλος και Αχιλλέας, Βαν Γκογκ και Γκογκέν, Καρλ Μαρξ και Ένγκελς … / Αλλά δεν είναι μόνο αυτές… είναι η φιλία της Μαρίας και της Έλενας από το πανεπιστήμιο, του Κώστα και του Δημήτρη από το γήπεδο, της Ρένας και του Φώτη από το σχολείο και άλλες πολλές που ξεκίνησαν δειλά, δοκιμάστηκαν στον χρόνο και δυνάμωσαν με τον καιρό. Είναι εσύ και εγώ που με μια ματιά θα καταλάβουμε ότι σήμερα ίσως δεν ήταν η καλή σου μέρα. Που θα με πάρεις τηλέφωνο, όταν νιώσεις ότι πας να σκάσεις, που ακόμα και αν έχουμε να βρεθούμε καιρό, θα είναι σαν να μην έχει περάσει ούτε μια μέρα, από τότε που αράζαμε μαζί!
Η αληθινή φιλία αποτελεί πηγή ελπίδας και χαράς
Μου έρχεται η εικόνα μιας τεράστιας αγκαλιάς όπου την μια στιγμή με αγκαλιάζει χωρίς να με πνίγει και την άλλη στιγμή με ταρακουνάει με ζωντάνια λέγοντας μου αλήθειες. Χωρίς ψέματα. Αμέριστη αποδοχή, κατανόηση, γέλιο και σίγουρα…κλάμα! Ας ανατρέξουμε όμως λίγο στο παρελθόν. Πώς ξεκινάει μια φιλία; Η ανάπτυξη των διαπροσωπικών σχέσεων αποτελεί κομμάτι της εξελικτικής ανάπτυξης του ατόμου που ξεκινά με την είσοδο του παιδιού στην σχολική κοινότητα και αναπτύσσεται στα χρόνια. Όλοι μας θα θυμόμαστε τους φίλους μας από το σχολείο. Αυτούς που μαζί στο θρανίο σχεδιάζαμε τι πλάκα θα κάνουμε στην “Γαλλικού” την επόμενη ώρα ή αυτούς που θα σε κάλυπταν στην μάνα σου αν έτρεχε τίποτα εξωσχολικό! Όλα αυτά είναι η δική σας ιστορία. Μια ιστορία που ξεκίνησε με το χτύπημα του σχολικού κουδουνιού πριν τόσα χρόνια, δοκιμάστηκε και ταρακουνήθηκε αλλά επιβίωσε και στερεώθηκε σε γερές και δυνατές βάσεις.
Και στις σχολικές φιλίες θα προστεθούν πρόσωπα που μπήκαν στην ζωή σου τα επόμενα χρόνια αποτελώντας το φιλικό σου πλαίσιο. Ένα πλαίσιο στο οποίο έχει θέσει η φωνή σου όσο θέση έχει και η φωνή του/της φίλου/ης σου. Η επιλογή του να είσαι ο/η φίλος/η ή καλύτερα ο/η “κολλητός/η” κάποιου ενέχει και έναν βαθμό ευθύνης . “Έχω την ευθύνη να είμαι ο εαυτός μου. Να είμαι ειλικρινής, υποστηρικτικός, παρών και αληθινός απέναντι στον/η φίλο/η μου”. Ωστόσο, κάποιες φορές η υποφαινόμενη αυτή ευθύνη συγχέεται στο πεδίο της φιλίας με αποτέλεσμα να μην υπάρχει ουσιαστική επαφή. Τι σημαίνει αυτό; Υπάρχουν στιγμές που σε μια φιλική σχέση θα κλονιστούν τα όρια της παρέας. Η σύγχυση αυτών των ορίων εμφανίζεται με την αίσθηση ότι εμείς οι δύο που αποτελούμε την “δυάδα” σκεφτόμαστε ή πράττουμε με τον ίδιο ή παρόμοιο τρόπο. Κάτι τέτοιο ονομάζεται συμβολή και αποτελεί ένα εμπόδιο στην ανάπτυξη της ουσιαστικής επαφής. Είναι σαν να λέμε ότι..”Εγώ με τον/την κολλητό/η μου έχουμε συμφωνήσει να μη διαφωνούμε!”
Βέβαια, αυτό το εμπόδιο, δεν σημαίνει ότι θα εμφανίζεται πάντα σε μια φιλική σχέση… Είναι αναμενόμενο ότι σε διαπροσωπικές σχέσεις θα υπάρχει ταύτιση και αδυναμία να αποδεχθεί κάποιος το διαφορετικό. Οι άνθρωποι που είναι σε επαφή, χρειάζεται να σέβονται όχι μόνο τις απόψεις των άλλων, αλλά να μπορούν να καλωσορίσουν τη ζωντάνια και τη διέγερση που προέρχεται από τις διαφωνίες. Είναι σίγουρο ότι θα υπάρξουν δυσκολίες όταν όμως επέλθει η αναγνώριση με συνειδητότητα, τότε μπορούμε να πούμε ότι η φιλία μας βασίζεται σε αληθινή επαφή και μαζί έχουμε καταφέρει να μετατρέψουμε τη συμβολή-εμπόδιο σε συμβολή-ενέργεια.
Η αληθινή φιλία αποδέχεται τη διαφορά, γιατί ξέρει πως είναι το αντίθετο της: η ομοιότητα. Και μόνο όταν ξέρουμε και τις δυο πλευρές μιας κατάστασης μπορούμε να τις αναγνωρίσουμε και εν τέλει να τις αποδεχτούμε. Η ύπαρξη της φιλίας, θα μπορούσαμε να πούμε ότι ενισχύει το αίσθημα του ”ανήκειν” και βοηθά την πορεία του “σχετίζεσθαι”. Με λίγα λόγια, το να ξέρω ότι ανήκω σε μια ομάδα αποδυναμώνει τον φόβο της μοναξιάς μου, μου δίνει κίνητρο να προσπαθώ, με μαθαίνει να μοιράζομαι και σίγουρα συμβάλλει στην ομαλή ένταξη μου στην κοινωνία, δηλαδή στην κοινωνικοποίησή μου. Είναι η ιστορία της ζωής μου, όπου κάθε τόσο προσθέτω και μια επιπλέον σελίδα με τους φίλους- συνοδοιπόρους μου. Και σε αυτήν την ιστορία, μπορεί κάποιοι να μην συνέχισαν μαζί μου αλλά για εκείνη την δεδομένη στιγμή καταλάμβαναν χώρο στις σελίδες μου. Και έτσι από ιστορία μόνο δική μου, με έναν μαγικό τρόπο μεταμορφώνεται στην δική μας ιστορία. Μια ιστορία ζωής, που γράψαμε μαζί.
Η δημιουργία δεσμών, χωρίς ερωτικό περιεχόμενο ή οικονομικά/κοινωνικά συμφέροντα, με μόνο κίνητρο την ανιδιοτελή φιλία θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί ως πορεία εξέλιξης και προσωπικής ωρίμανσης. Τη στιγμή που θα μπορέσω να αποδεχτώ τον διπλανό μου “ολόκληρο” –δες: προτερήματα & μειονεκτήματα-, θα εμπιστευτώ και θα σεβαστώ την διαδικασία στην οποία αποτελώ μέρος της, και θα τολμήσω να συνδιαλαγώ ακόμα και αν την “πατήσω” τότε το μόνο σίγουρο είναι ότι θα φτάσω σιγά- σιγά στην προσωπική μου ανάπτυξη. Η έννοια της αληθινής φιλίας, δοκιμάζει και δοκιμάζεται, αναδύεται και χάνεται, δημιουργεί και συν-δημιουργείται. Είναι ένας δεσμός που δε κρατά δέσμιους τα μέλη της. Δίνει χώρο και ελευθερία. Την δυνατότητα να είναι ο αληθινός εαυτός του , χωρίς άγχος να εκτεθεί ή να νιώσει απειλούμενος. Είναι αυτός/ή που θα σε πάρει από το χέρι και θα ξέρεις ότι είναι εκεί για σένα. Γιατί πολύ απλά είναι ο/η “κολλητός/ή σου”.
Είσαι εσύ. Είμαι εγώ.
Γινόμαστε Εμείς.
echaritygr
Latest posts by echaritygr (see all)
- Θέατρο Σοφούλη | «Η ιστορία του γάτου που έμαθε σ’ έναν γλάρο να πετάει» - 18 Μαρτίου 2023
- BABY BOOM | 12ο event στο Hyatt Regency Thessaloniki στηρίζει Παιδικά Χωριά SOS - 18 Μαρτίου 2023
- Κινέζοι σκίουροι, ρίχνονται με τα μούτρα στη μάχη κατά των ναρκωτικών ουσιών - 12 Μαρτίου 2023
- Σεισμός 7,8 Ρίχτερ σε Τουρκία – Β. Συρία | Τουλάχιστον 1.500 νεκροί (ΕΙΚΟΝΕΣ) - 6 Φεβρουαρίου 2023
- Κλωνοποιημένες «σούπερ αγελάδες» στην Κίνα παράγουν υψηλή ποσότητα γάλακτος - 3 Φεβρουαρίου 2023