Συζητώντας με τον Γιώργο Αγγελίδη για την «Αυτοκρατορία» του!

 Συζητώντας με τον Γιώργο Αγγελίδη για την «Αυτοκρατορία» του!

Ο Γιώργος μου. Είναι από τις περιπτώσεις που συνηθίζω να αποκαλώ, το δικό μου το παιδί. Ένας άνθρωπος που βρεθήκαμε τυχαία έξω από την πόρτα ενός επαρχιακού θεάτρου κι η συνάντηση αυτή έμελλε να γράψει την δική της ιστορία σε μια φιλία που γεννήθηκε σχεδόν αμέσως.

Ο Γιώργος μου, λοιπόν, το δικό μου το παιδί, φέτος επέστρεψε συγγραφικά. Κι εγώ δεν κρατήθηκα και επέστρεψα στο ετήσιο ραντεβού μου μαζί του. Συζητώντας για τα όσα έχει καταφέρει και τα όσα σκοπεύει να πετύχει. Και πάντα η κουβέντα μας είναι τόσο γεμάτη. Αλλά, θα σας αφήσω να την απολαύσετε στην παρακάτω ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗ συνέντευξη που παραχώρησε στο #echaritygr!

Αριστείδης Καρεμφύλλης: Γιώργο, τι είναι η «Αυτοκρατορία του Φεγγαριού»;
Γιώργος Αγγελίδης: Σαν κάθε φανταστικό μέρος, η Αυτοκρατορία του Φεγγαριού δεν είναι μονάχα ένα πράγμα. Για τον Άλφρεντ και το Μάικ, τους πρωταγωνιστές των δύο πρώτων βιβλίων της τριλογίας, είναι ένας αλλόκοτος τόπος κρυμμένος στο εσωτερικό της σελήνης που καλούνται να εξερευνήσουν και να ξεκλειδώσουν τα μυστικά του. Για κάποιους άλλους ήρωες των βιβλίων, αποτελεί γενέτειρα και πατρίδα, δίχως όμως κι αυτοί να γνωρίζουν ολόκληρη την ιστορία της, η οποία χάνεται στα βάθη του χρόνου. Και για άλλους είναι κομμάτι ενός πανάρχαιου σχεδίου, οι τελευταίες πράξεις του οποίου εκτυλίσσονται στις στερνές σελίδες της «Φυλακής των Χαμένων Ψυχών». Τέλος, για εμένα, η Αυτοκρατορία του Φεγγαριού είναι μια πύλη για έναν κόσμο μαγικό· μια ιδέα που γεννήθηκε σαν όνειρο κι άρχισε να μεγαλώνει, ώσπου η μια φράση της αρχικής έμπνευσης μετατράπηκε σε τρία βιβλία.

 

Αριστείδης Καρεμφύλλης: Πες μου λίγα λόγια για την «Φυλακή των χαμένων ψυχών».

Γιώργος Αγγελίδης: «Η Φυλακή των Χαμένων Ψυχών» είναι το δεύτερο βιβλίο στην τριλογία «Η Αυτοκρατορία του Φεγγαριού» κι έρχεται να απαντήσει σε πολλά από τα ερωτήματα που άφησε αναπάντητα το πρώτο βιβλίο, με την επιστροφή γνώριμων χαρακτήρων και την εμφάνιση ορισμένων νέων, που ίσως βέβαια έχουμε συναντήσει ήδη στο παρελθόν. Στη «Φυλακή των Χαμένων Ψυχών» ο Μάικ, ο δίδυμος αδερφός που ο Άλφρεντ θεωρούσε πως είχε χάσει για πάντα, αναλαμβάνει τα ηνία της ιστορίας και καλείται να σταθεί αντάξιος της θυσίας του αδερφού του και να σαλπάρει σε ένα ταξίδι με προορισμό το άγνωστο. Ένα ταξίδι επικίνδυνο, που τον οδηγεί στα πέρατα του κόσμου, φέρνοντας τον αντιμέτωπο με πλάσματα που ως τότε πίστευε πως ζούσαν μονάχα στους σκοτεινότερους εφιάλτες του, για να καταφέρει να φτάσει στην φυλακή όπου κρατείται το πνεύμα του αδερφού του· μια φυλακή τις πύλες της οποίας μονάχα νεκροί μπορούν να διαβούν. Η πρώτη μάχη που ο Μάικ καλείται να νικήσει, ωστόσο, είναι μια μάχη με τον ίδιο του τον εαυτό: Πώς μπορεί να θυσιάσει μια ευκαιρία για μια φυσιολογική ζωή και να πιστέψει πως όλα όσα βλέπει στα όνειρα του, μια Αυτοκρατορία κρυμμένη στο εσωτερικό της σελήνης, ένας σκοτεινός Δαίμονας κι ένα αλλόκοτα γνώριμο φάντασμα, είναι όλα αληθινά;

Αριστείδης Καρεμφύλλης: Τι είναι η φάντεζυ λογοτεχνία και πώς αυτή παρουσιάζεται στην Ελλάδα;
Γιώργος Αγγελίδης: Η λογοτεχνία fantasy ή λογοτεχνία του φανταστικού είναι, για εμένα, οποιοδήποτε μυθιστόρημα, ή γραπτό γενικότερα, σε ταξιδεύει σε κόσμους φανταστικούς. Κόσμους μακρινούς, κόσμους που ζουν μονάχα στο βασίλειο του παραμυθιού, ή και κόσμους στους οποίους βαδίζουμε καθημερινά, μα οι οποίοι μας συστήνονται στις σελίδες ενός βιβλίου από μια νέα ματιά, στολισμένοι με μαγεία. Για χρόνια, η λογοτεχνία του φανταστικού παρέμενε στα συγγραφικά παρασκήνια της χώρας, με μικρή στήριξη από τα υπόλοιπα καλλιτεχνικά μέσα, καθώς και με λίγους Έλληνες συγγραφείς, εκδοτικούς κι αναγνώστες να έχουν μυηθεί στη μαγεία της. Την τελευταία δεκαετία, ωστόσο, με τρομερή στήριξη τόσο από το εξωτερικό όσο κι από εκδοτικούς οίκους που διεύρυναν τους ορίζοντες τους κι αγκάλιασαν το είδος αλλά κυρίως από δεκάδες συγγραφείς που πάλεψαν για την καταξίωση του, το fantasy εντόπισε τις αρχαίες ρίζες του στη χώρα μας κι άρχισε να ανθίζει και πάλι.

 

Τι χρειάζεται ένα βιβλίο για να είναι ενδιαφέρον;

Γιώργος Αγγελίδης: Θα απαντήσω τούτη την ερώτηση πρώτα και κύρια ως βιβλιοφάγος· άλλωστε, πριν καν σκεφτώ να ξεκινήσω να γράφω είχα κατασταλάξει στο τι μου άρεσε σαν αναγνώστης. Ένα βιβλίο για να μου κεντρίσει την προσοχή αρχικά πρέπει, ανεξαρτήτως είδους, να έχει μυστήριο. Πάντα μου αρέσει να ανακαλύπτω σταδιακά πράγματα, να λύνω γρίφους και να μαντεύω. Κι ερχόμαστε στο δεύτερο συστατικό που πρέπει να έχει ένα βιβλίο για να κεντρίσει την προσοχή μου και να διατηρήσει αμείωτο το ενδιαφέρον μου ως το τέλος: η ανατροπή. Η αίσθηση της ανατριχίλας όταν κάτι που θεωρούσες δεδομένο ή κάτι που πίστευες πως είχες μαντέψει σωστά, ανατρέπεται απρόβλεπτα, είναι ένας από τους βασικούς λόγους που λατρεύω την ανάγνωση, κι επιθυμία μου να δημιουργήσω ένα παρόμοιο συναίσθημα ένας από τους βασικούς λόγους που ξεκίνησα να γράφω.

Αριστείδης Καρεμφύλλης: Πέρυσι υπέγραψες την μεγάλη θεατρική επιτυχία «Δικός σου». Πώς ήταν η αναμέτρηση με το θεατρικό αναλόγιο;

Γιώργος Αγγελίδης: Σίγουρα ήταν κάτι εντελώς διαφορετικό. Ακόμη και στο μυθιστόρημα η διαδικασία της συγγραφής περιλαμβάνει στην ουσία περισσότερα από ένα άτομα. Για την ακρίβεια περιλαμβάνει όσα άτομα τύχουν να το διαβάσουν, αφού ο κάθε αναγνώστης δίνει τη δική του χροιά κι ερμηνεία σε κάθε γραπτό κείμενο. Στο θέατρο όμως, όπου πρώτοι αναγνώστες του κειμένου είναι ο σκηνοθέτης κι οι ηθοποιοί, η παραπάνω διαδικασία λαμβάνει σάρκα και οστά μπροστά στα μάτια σου και το αποτέλεσμα της είναι η παράσταση που βλέπει ο θεατής επί σκηνής. Μια καθ’ όλα μοναδική εμπειρία!

Αριστείδης Καρεμφύλλης: Αν σε έβαζα να διαλέξεις μεταξύ λογοτεχνικού ή θεατρικού κειμένου, τι θα διάλεγες;

Γιώργος Αγγελίδης: Θα σταύρωνα τα δάχτυλα και θα έλεγα κάποιο από τα δυο τυχαία για να μην θεωρήσω δεσμευτική την απάντηση μου. Μέχρι πριν τρία χρόνια πιθανόν να σου απαντούσα το πρώτο, αφότου ωστόσο ταξίδεψα στα μονοπάτια και του δεύτερου, πλέον και οι δυο διαδρομές μου φαντάζουν εξίσου προκλητικές κι ενδιαφέρουσες. Άλλωστε, όταν μια ιδέα γεννιέται στο νου μου πια, δεν γνωρίζω εξαρχής σε ποιο από τα δυο μονοπάτια θα την εξερευνήσω. Αυτό αποτελεί κι ένα από τα πρώτα «διλήμματα» της συγγραφικής διαδικασίας πριν την οποιαδήποτε άλλη απόφαση σε σχέση με την πλοκή και τους χαρακτήρες. Βεβαίως, πολλές φορές είναι αυτά, οι χαρακτήρες και η πλοκή που υφαίνουν στο νου μου, που λαμβάνουν για εμένα την τελική απόφαση.

Αριστείδης Καρεμφύλλης: Ιστορίες στο Will o’ Wisps. Τι διαβάζουμε εκεί;

Γιώργος Αγγελίδης: Το Will oWisps είναι ένα μαγικό σάιτ κι αυτό γιατί κυριολεκτικά με ένα «κλικ» σε μεταφέρει σε κάθε λογής φανταστικούς κόσμους. Η Μαριλένα Μέξη με την υπέροχη ομάδα της έχει δημιουργήσει ένα όμορφο καταφύγιο φαντασίας ανάμεσα στις πεζές σελίδες της καθημερινότητας και του διαδικτύου. Εκεί μπορεί κανείς να διαβάσει ότι μπορεί να φανταστεί, κυριολεκτικά και μεταφορικά: άρθρα για μύθους και θρύλους, όμορφες ιστορίες, νέα για τη λογοτεχνία αλλά και κάθε μορφή καλλιτεχνικής έκφρασης του φανταστικού, συνεντεύξεις με αγαπημένους συγγραφείς και καλλιτέχνες του είδους και πολλά πολλά άλλα… Ίσως επαναλαμβάνομαι, μα όπως ακριβώς και με τη συγγραφή, υπήρξα πρώτα αναγνώστης του WilloWisps.gr, αγάπησα την ιδέα πίσω απ’ τη δημιουργία του και τα όμορφα ταξίδια στα οποία προσκαλεί καθημερινά τους αναγνώστες του, κι αισθάνθηκα τρομερά τυχερός όταν η Μαριλένα μου πρότεινε να γίνω μέλος της ομάδας τον περασμένο Οκτώβριο.

 Αριστείδης Καρεμφύλλης: Ποια η σχέση σου με την Θεσσαλονίκη; Και πότε να αναμένουμε παρουσίασή σου στην πόλη;
Γιώργος Αγγελίδης: Η σχέση μου με τη συμπρωτεύουσα θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως ένας εξ’ αποστάσεως έρωτας. Κάθε μου ταξίδι εκεί, άλλωστε, με τρένο, ΚΤΕΛ ή ακόμη και αεροπλάνο (ξέρεις την παράλογη φοβία μου για το τελευταίο) είναι σαν μια ιστορία αγάπης. Πρώτα έρχεται ο ενθουσιασμός της –επαν–ένωσης, ύστερα η γλυκιά συνήθεια της παραμονής και τέλος η πικρία του αποχωρισμού κι η αναμονή του εις το επανιδείν. Πλέον, πέρα από τους αγαπημένους φίλους, τα αιώνια στέκια και μια intheworks συνεργασία που περιμένει χρόνια να συμβεί, με τη Θεσσαλονίκη με δένει και κάτι ακόμη: ο εκδοτικός οίκος Πρότυπες Εκδόσεις Πηγή από τον οποίο κυκλοφορούν τα δύο πρώτα μέρη της «Αυτοκρατορίας του Φεγγαριού» έχει μία εκ των «βάσεων» του στη συμπρωτεύουσα. Έτσι, μια παρουσίαση κοντά σας είναι αναπόφευκτο και πολυπόθητο να συμβεί. Αυτό που μπορώ να υποσχεθώ προς το παρόν είναι πως καταβάλλω κάθε δυνατή προσπάθεια να παρευρεθώ στο φεστιβάλ Φαντασίας των Εκδόσεων Πηγή «Fantasmagoria» στο δημαρχιακό μέγαρο Θεσσαλονίκης στις 21 και 22 Απριλίου 2018.

 

Αριστείδης Καρεμφύλλης: Τι θες να πεις σε έναν νέο, σαν εσένα, που θέλει να ασχοληθεί με την συγγραφή;

Γιώργος Αγγελίδης: Για να μη μακρηγορήσω κι εδώ, όπως ίσως έπραξα παραπάνω, θα δανειστώ μια σύντομη μα θαρρώ κατάλληλη φράση απ’ το βιβλίο μου. «Η υπομονή είναι μεγάλη αρετή». Και σ’ αυτό θα προσθέσω, «το ίδιο και η επιμονή».

Αριστείδης Καρεμφύλλης: Ποια είναι τα μελλοντικά σου σχέδια;

Γιώργος Αγγελίδης: Με ξέρεις πλέον καλά. Κάθε μέρα κάνω καινούρια όνειρα και πολλά από αυτά τα θέτω ως στόχους για το μέλλον. Και συνήθως ξέρεις πως σου ανοίγω όλα μου τα χαρτιά, αυτή τη φορά όμως θα περιοριστώ στην –αναμενόμενη ίσως ή ίσως πάλι και όχι– ανακοίνωση της κυκλοφορίας του τρίτου και τελευταίου βιβλίου της «Αυτοκρατορίας του Φεγγαριού» το ερχόμενο φθινόπωρο. Για τα υπόλοιπα όμορφα πράγματα που ετοιμάζονται αργά αλλά σταθερά, θα σε αφήσω με την υπόσχεση ότι θα είσαι ο πρώτος που θα τα μάθει μόλις εισέλθουν στην τελική τους ευθεία.

Αριστείδης Καρεμφύλλης: Με ποιον μεγάλο συγγραφέα θα ήθελες να συναντηθείς αν είχες την ευκαιρία;

Γιώργος Αγγελίδης: Δεν νομίζω πως μπορώ να διαλέξω μονάχα έναν. Και δεν ξέρω αν θα επέλεγα να συναντηθώ μαζί του ή μαζί της αν μου δινόταν η ευκαιρία. Λατρεύω να φαντάζομαι τους συγγραφείς των βιβλίων που διαβάζω, όπως σκιαγραφούνται στο νου μου μέσα από τις ιστορίες που διηγούνται, έτσι ακριβώς όπως αχνοφαίνονται πίσω από τις λέξεις που τις ενσαρκώνουν στις σελίδες. Και δεν σου κρύβω ότι φοβάμαι πως σε μια τέτοια συνάντηση ίσως να ένιωθα σαν ένα μικρό παιδί που θαυμάζει έναν φανταστικό ήρωα, τον οποίο έχει θεοποιήσει στο νου του, και τον συναντάει σε κάποιο θεματικό πάρκο μονάχα για να συνειδητοποιήσει πως μέσα στο περίτεχνο κοστούμι του κρύβεται ένας απλός άνθρωπος.

Αριστείδης Καρεμφύλλης: Δώσε μου μια ευχή για την πραγματικότητα που ζούμε!

Γιώργος Αγγελίδης: Εύχομαι να μαθαίνουμε από τις δυσκολίες, να αντιστεκόμαστε στους περιορισμούς, να κρατάμε τα θετικά από κάθε μέρα και να συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε ώσπου κάθε όνειρο, μικρό ή και μεγάλο, να γίνει η πραγματικότητα του αύριο!

Όπως καταλάβατε, η σχέση μου με τον Γιώργο είναι ιδιαίτερη. Αν σας πω να διαβάσετε το βιβλίο του, θα θεωρήσετε πως το κάνω επειδή είναι φίλος μου. Μα εγώ το διάβασα πολύ πριν γίνει φίλος καρδιακός, κι αν και απεχθάνομαι την λογοτεχνία του φανταστικού, κατάφερε να με ταξιδέψει. Οπότε, μην χάσετε την ευκαιρία. Και μην διαβάσετε μόνο τις αράδες του βιβλίου. Διαβάστε τον Γιώργο, που τόσο όμορφα ξέρει να φτιάχνει τις δικές του φεγγαρόλουστες αυτοκρατορίες!

The following two tabs change content below.

echaritygr

Η Οικογένεια του e-Charity.gr Portal, απέναντι στην λογική της απλής κριτικής και της ακατάσχετης αποποίησης ευθυνών ή της άκρατης φιλολογίας, αναλαμβάνει τις ευθύνες του μέλλοντος, ΣΗΜΕΡΑ. Για εμάς, εσάς, το ΑΥΡΙΟ των παιδιών μας. Με μεράκι, αγάπη στον συνάνθρωπό μας κι αφοσίωση στον στόχο μας, συναντιόμαστε από κάθε γειτονιά της Ελλάδας, με έναν σκοπό. Να κάνουμε το όραμά μας, ΠΡΑΞΗ. Την Αλληλεγγύη, ΖΩΗ.

echaritygr

Η Οικογένεια του e-Charity.gr Portal, απέναντι στην λογική της απλής κριτικής και της ακατάσχετης αποποίησης ευθυνών ή της άκρατης φιλολογίας, αναλαμβάνει τις ευθύνες του μέλλοντος, ΣΗΜΕΡΑ. Για εμάς, εσάς, το ΑΥΡΙΟ των παιδιών μας. Με μεράκι, αγάπη στον συνάνθρωπό μας κι αφοσίωση στον στόχο μας, συναντιόμαστε από κάθε γειτονιά της Ελλάδας, με έναν σκοπό. Να κάνουμε το όραμά μας, ΠΡΑΞΗ. Την Αλληλεγγύη, ΖΩΗ.

Related post