Γιώργος Τσίγκας: Η φωτογραφία Είναι ΦΩΣ στη ζωή μου

Πολιτισμός Πορτραίτα
echaritygr
30 Νοεμβρίου 2018
0
707
8 minutes read

Ο Γιώργος Τσίγκας είναι ένας από τους φωτογράφους που σε εμπνέουν να πατήσεις το κλείστρο της μηχανής και να αρχίσεις να εκφράζεσαι, να δημιουργείς εικόνες

που σε γεμίζουν με αγάπη για τον κόσμο μας και την τέχνη της φωτογραφίας. Σας τον παρουσιάζω με πολύ μεγάλη χαρά!

Είναι Καθηγητής Φυσικής Αγωγής και δηλώνει εραστής της τέχνης της φωτογραφίας.

Για 7 χρόνια παρακολούθησε μαθήματα φωτογραφίας στην ΕΡΤΕΚΟ ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΥ, έχοντας ως δάσκαλο τον Ko Χρήστο Σιμάτο, η συμβολή του οποίου είναι καθοριστική στην εξέλιξή του. Επίσης, έχει παρακολουθήσει και μαθήματα από το φωτογράφο Κο Κοψαχείλη Χρήστο, καθώς κι έναν αριθμό από σεμινάρια και workshop σε διάφορες θεματικές ενότητες.

Έχει λάβει μέρος σε πάνω από 100 ομαδικές εκθέσεις (ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ), ενώ το 2011 έκανε την πρώτη του ατομική έκθεση στο Πνευματικό Κέντρο του Δ. Κορυδαλλού με τίτλο, «Λίγο χρώμα σε φόντο γκρίζο».

Φωτογραφίες του έχουν αποσπάσει ΒΡΑΒΕΙΑ ΚΑΙ ΤΙΜΗΤΙΚΕΣ ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ σε διεθνείς διαγωνισμούς σε πολλές χώρες του εξωτερικού και στην Ελλάδα, καθώς και σε πανελλήνιους διαγωνισμούς. Του έχει απονεμηθεί, για τις διεθνείς του διακρίσεις, ο τιμητικός τίτλος «Excellence», (εξαιρετικού φωτογράφου) από την FIAP (Διεθνής Ένωση Καλλιτεχνικής Φωτογραφίας), ενώ έχει και τον τίτλο «Excellence H.P.S. SILVER» από την Ε.Φ.Ε. (Ελληνική Φωτογραφική Εταιρία). Έχει τιμηθεί με το βραβείο Ukrainian Center for Photographic Art Diplom, στην κατηγορία ανάδειξης μνημείων UNESCO, ενώ σε παγκόσμιους και διεθνείς διαγωνισμούς έχει αποσπάσει 9 χρυσά μετάλλια, 6 χάλκινα και αργυρά, 24 επαίνους, καθώς και 11 διπλώματα. Όλα αυτά έχουν απονεμηθεί από Παγκόσμιες ενώσεις, όπως είναι η FIAP (Federation international del art Photographique), GPU (Global Photography Union) , P.C.A.(Photography Club of America), U.P.I. (Union Photography International). Πάνω από 1000 φορές, φωτογραφίες του έχουν αποσπάσει ΤΙΜΗΤΙΚΕΣ ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ ΑΝΑΡΤΗΣΗΣ σε όλο τον κόσμο, ενώ στον παγκόσμιο διαγωνισμό της Epson «πανόραμα», 4 φωτογραφίες του πήραν αργυρά βραβεία. Τέλος, ήταν φιναλίστ των πρώτων βραβείων, στον παγκόσμιο διαγωνισμό της NIKON πριν από 4 χρόνια.

Φωτογραφίες του έχουν αναρτηθεί με αντίστοιχες διακρίσεις στα περιοδικά ΦΩΤΟΓΡΑΦΟΣ, PHOTONET, ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ και στις εφημερίδες ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΤΩΝ,ΔΗΜΟΣΚΟΠΙΟ, Η ΠΟΛΗ ΜΑΣ, καθώς και σε επίσημους καταλόγους φωτογραφιών ανά τον κόσμο.

Είναι μέλος του Δ.Σ.της Ελληνικής Φωτογραφικής Εταιρίας. Επίσης, είναι μέλος της F.I.A.P. ( Federation international del art Photographique) και της G.P.U. (Global Photography Union).

Από το 2010 ως το 2017 δίδασκε εθελοντικά την τέχνη της φωτογραφίας σε μαθητές του σχολείου που υπηρετεί (8ο Γυμν. Κορυδαλλού) και έχει επιμεληθεί 15 ομαδικές τους εκθέσεις ενώ οι μικροί του μαθητές κατέκτησαν σημαντικά Διεθνή βραβεία σε αντίστοιχους μαθητικούς διαγωνισμούς φωτογραφίας.

Ελένη Κολώνη: Πότε και γιατί έβγαλες την πρώτη σου φωτογραφία;

Γιώργος Τσίγκας: Αναδρομή στο παρελθόν…πολλά χρόνια πίσω, έκτη δημοτικού, η πρώτη μου φωτογραφική μηχανή (χάρτινη μιας χρήσης-φιλμ ΑΜ) και το ΠΡΩΤΟ κλικ ήταν γεγονός!…Θέμα; φίλοι μου που έπαιζαν μπάλα!

Φωτογραφίζω γιατί θέλω να αφηγηθώ στιγμές, να εκφραστώ μέσα από το φακό και να αποτυπώσω συναισθήματα.

Ε.Κ.: Τι σημαίνει η φωτογραφία για σένα;

Γ.Τ.: Φωτογραφίζω γιατί θέλω να αφηγηθώ στιγμές, να εκφραστώ μέσα από το φακό και να αποτυπώσω συναισθήματα. Αυτό πιστεύω πως γίνεται μόνο μέσα από την τέχνη της φωτογραφίας. Το κλικ της μηχανής δίνει εκφραστική δύναμη στο δημιουργό. Οτιδήποτε με ένα κλικ αγγίζει τη φαντασία και έρχεται σε επαφή με το ρεαλισμό των αισθήσεων, αποτελεί πηγή έμπνευσής μου. Είναι μια σχέση «έρωτα», πάθους και δημιουργικότητας και μέσα από αυτή, προσπαθώ να βρω τη δική μου φωνή! Η φωτογραφία είναι οι σκέψεις μου, το αποδεικτικό της παρουσίας μου στη στιγμή, οι αναμνήσεις μου, η αφορμή να δημιουργήσω… Είναι ΦΩΣ στη ζωή μου, μιας και με μέσον αυτό, γράφω εικόνες.

Ε.Κ.: Με ποιους τρόπους προσπαθείς να βελτιώσεις τη φωτογραφική σου προσέγγιση;

Γ.Τ.: Η μαγιά είναι το πάθος και η αγάπη προς τη φωτογραφία. Ο εφησυχασμός θα τελματώσει αυτή τη σχέση, γι’αυτό πάντα θα αναζητώ νέους τρόπους έκφρασης, με διάθεση να περιπλανηθώ σε νέα μονοπάτια, αλλά πάντα σε μια σταθερή πορεία συνέπειας και αυθεντικότητας. Οι προκλήσεις αλλά και οι δυνατότητες βελτίωσης είναι πολλές, για όλους μας…

Όταν «αιχμαλωτίζω» την στιγμή, θέλω ταυτόχρονα να την «απελευθερώσω» σε ένα κόσμο όπου θα βρεί το χώρο της.

Ε.Κ.: Τι θεωρείς ότι είναι το πιο σημαντικό που σου προσφέρει η ενασχόλησή σου με τη φωτογραφία; Νιώθεις ότι σε έχει επηρεάσει ως άτομο;

Γ.Τ.: Όταν κοιτάζω μέσα από το φακό, η ματιά μου περνάει σε μια άλλη διάσταση παρατήρησης του κόσμου. Απογυμνωμένο το βλέμμα, νιώθω την αγωνία αν το υποκειμενικό της όρασης μου κατορθώσει να αποδώσει το αντικειμενικό. Αυτή η δυαδική πάλη μου ανοίγει ορίζοντες εξέλιξης και ανάγνωσης του περιβάλλοντος χώρου!

O Bresson είπε: «Για να φωτογραφήσεις πρέπει να ευθυγραμμίσεις μπροστά στο βλέμμα το μυαλό, το μάτι, την καρδιά!!….για να το κάνω πιο κατανοητό, όταν φωτογραφίζω γράφω με την καρδιά μου και φωτίζεται το μυαλό μου και από αυτή τη συνισταμένη γεννιέται η εικόνα, που δεν τη φαντάζεται, όπως ο ζωγράφος, αλλά με ένα κλικ αποτυπώνει το πραγματικό!!!…απλά η φωτογραφία είναι μονοδιάστατη, και οφείλω να αποδώσω τον τρισδιάστατο κόσμο, να ανακαλύψω την αθέατη πλευρά, όσα το βλέμμα προσπερνά, να βγάλω σε κοινή θέα εικόνες, συναισθήματα, εκφράσεις!!…

Αβίαστα λοιπόν μπορώ να πω, σχεδόν με βεβαιότητα, πως με έχει επηρεάσει αναφωνώντας συχνά, «Ω! Τι σπουδαίος ο νέος κόσμος μου μέσα από το φακό!!»

Ε.Κ.: Η διάκριση των φωτογραφιών σου σε εθνικό και παγκόσμιο επίπεδο είναι μεγάλη και συνεχής. Θεωρείς τη συμμετοχή σου σε διαγωνισμούς φωτογραφίας πρόκληση ή κίνητρο να συνεχίσεις να φωτογραφίζεις;

Γ.Τ.: Οι διακρίσεις είναι σημαντικές, γιατί βοηθούν να γίνουν γνωστές κάποιες εικόνες μου. Επίσης, αφήνουν μια γλυκιά αίσθηση ικανοποίησης, μιας και η επιλογή τους γίνεται από κριτικές επιτροπές καταξιωμένων φωτογράφων. Όμως, δεν είναι αυτοσκοπός οι διακρίσεις. Με γοητεύει η διαδικασία επιλογής των θεμάτων που θα στείλω, η προσμονή τι θα γεννήσει η συμμετοχή μου, μα κυρίως το ότι γεννήθηκαν εικόνες, που βγαίνουν σε κοινή θέα (μέσα από εκθέσεις και καταλόγους). Μέσα από τους διεθνείς, κυρίως, διαγωνισμούς έρχομαι σε επαφή με διάφορες φωτογραφικές ματιές και προτάσεις, από όλο τον κόσμο και αυτή η εξωστρέφεια είναι σημαντική, φτάνει να γίνει σωστή ανάγνωσή της, έτσι ώστε αυτή η πρόκληση να γίνει ωφέλιμη.

Ε.Κ.: Σε ποιες παραμέτρους δίνεις βαρύτητα κατά τη φωτογραφική αποτύπωση του θέματός σου, ώστε να σε ικανοποιεί το αποτέλεσμα ως Φωτογράφο;

Γ.Τ.: Σημείο αναφοράς μου, κυρίως, είναι ο άνθρωπος. Είτε παρών είτε με στοιχεία που υπονοούν την παρουσία του…ακόμη και την απουσία του. Μου αρέσει η ασπρόμαυρη απεικόνιση, γιατί μου προσφέρει την εκφραστική λιτότητα που θέλω και αναδεικνύω τα συναισθήματά μου. Η λιτότητα που ορίζει με καθαρή ματιά το προφανές, αλλά και το μη. Όταν επιλέγω το χρώμα, προσπαθώ να αναδείξω όλη τη χρωματική παλέτα, με τέτοιο τρόπο όμως, που αυτός ο ρεαλισμός της δύναμης των χρωμάτων, να μην καλύψει το συναίσθημα. Προσπαθώ να γίνω θεατής των εικόνων μου και να απαντώ στο ερώτημα αν θα μπορούσα να μείνω λίγο παραπάνω σε αυτές. Όταν «αιχμαλωτίζω» την στιγμή, θέλω ταυτόχρονα να την «απελευθερώσω» σε ένα κόσμο όπου θα βρεί το χώρο της. Η φωτογραφία είναι παντού, γι’ αυτό δεν περιορίζομαι σε κλισέ και project και μου αρέσει να αλλάζω τη θεματογραφία μου και όχι τον τρόπο λήψης, ενώ είμαι απόλυτα ικανοποιημένος, όταν η σύνθεση δεν περιορίζεται στο χρόνο, αλλά συνταξιδεύει μαζί του!

Ε.Κ.: Τι πιστεύεις ότι κάνει μια φωτογραφία αξιομνημόνευτη;

Γ.Τ.: Πρώτη δοκιμασία για μια φωτογραφία είναι η στιγμή της δημιουργίας της. Ύστερα η ανάγνωσή της από τρίτους. Στη συνέχεια, η έκθεσή της, που την απογυμνώνει, της αφαιρεί την υποκειμενικότητα και την αφήνει στη κρίση των επισκεπτών. Όμως, ο χρόνος είναι αυτός που θα την δικαιώσει ή θα την αποκαθηλώσει. Επίσης, πόσο θα συγκινεί τον θεατή, τα συναισθήματα που θα παράγει, τα ερωτηματικά που ακόμη θα γεννά η ανάγνωσή της, την αναγνώριση και το θαυμασμό ως σημείο αναφοράς, καθώς και τις απαντήσεις που μπορεί να δίνει στη λήθη του αδηφάγου χρόνου και με αρμονία να πορευτεί μαζί του!

Ε.Κ.: Έχεις ποτέ κοιτάξει τον κόσμο γύρω σου και έχεις αναρωτηθεί πώς θα φαινόταν μέσα από μία φωτογραφία;

Γ.Τ.: Τον κόσμο τον κοιτώ. Είμαι μέρος του. Ζω μέσα από το φως του κόσμου…και «γράφω» εικόνες με αυτό. Προσπαθώ να το ελέγξω, να είμαι φίλος με τον «κόσμο» και τελικά να γεννήσω εικόνες και να παρουσιάσω τον «κόσμο ΜΟΥ»!! Αν τώρα θα έπρεπε να τον συμπυκνώσω σε μία και μόνο εικόνα, αυτή θα ήταν μια που θα έδινε την αίσθηση του εφήμερου και της φυγής. Την ανάδειξη της ανυπαρξίας και την αιωνιότητα της στιγμής… Ένα φλουταριστό και δυσδιάκριτο καρέ, όπως είναι το σύνολο της ζωής μας, που είναι αδύνατον να την «παγώσουμε» και μόνο την ψευδαίσθηση έχουμε πως εμείς οι φωτογράφοι «αιχμαλωτίζουμε» την στιγμή. Γιατί τελικά, καμία πραγματικότητα δεν είναι αυτή που θα θέλαμε να είναι και μόνο εμείς τη φανταζόμαστε με ένα κλικ!

Ε.Κ.: Στο σχολείο που υπηρετείς έχεις δημιουργήσει μία ομάδα φωτογραφίας με την οποία έχετε πετύχει διεθνείς διακρίσεις. Πες μας λίγα λόγια γι’αυτό.

Γ.Τ.: Νιώθω ευλογημένος γι’αυτή την εμπειρία, να έχω διδάξει εθελοντικά την τέχνη της φωτογραφίας και να βιώσω αυτή την υπέροχη σχέση με παιδιά 12-13 ετών. Μια εμπειρία που κράτησε κοντά στα 6 χρόνια, και που βίωσα μαζί τους μια συναισθηματική πληρότητα και με αφετηρία τη λάμψη στο βλέμμα τους, τον ενθουσιασμό για την φωτογραφία και τη δημιουργικότητα τους, έμαθα και εγώ,μέσα από αυτά, πώς μπορούμε να κάνουμε πράγματα μοναδικά. Σημείο αναφοράς της πορείας μας ήταν και τα μετάλλια και οι διακρίσεις που κατέκτησαν σε διεθνή μαθητικό διαγωνισμό φωτογραφίας, που έγινε στην Αίγυπτο (2016) και διοργανώθηκε από το αντίστοιχο υπουργείο παιδείας και πολιτισμού. Με ώριμες και ολοκληρωμένες προτάσεις τους, προϊόν της γνώσης που πήραν, πρόσθεσαν μια εμπειρία στην κοινή ζωή μας που θα μας συντροφεύει διαχρονικά…ΤΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!!!

Ε.Κ.: Πώς ένας έφηβος, κατά τη γνώμη σου, θα ωφεληθεί αν ασχοληθεί με τη φωτογραφία;

Γ.Τ.: Είναι σημαντικό να μάθουμε στα νέα παιδιά να γνωρίσουν την τέχνη της φωτογραφίας. Να την αγαπήσουν, να παρατηρούν εικόνες που το βλέμμα προσπερνά, να αναδείξουν είτε το προφανές, είτε αυτό που εύκολα δε διακρίνεται. Είναι σημαντικό να δούμε πώς εκφράζεται μέσα από το φακό , τον τρόπο που αποδίδει και ερμηνεύει συναισθήματα, εικόνες, ρεαλισμό… Η σύνθεση οδηγεί τη φαντασία σε εικόνες με πληρότητα, ενώ η απλότητα, αφαιρετικά, ακονίζει το μυαλό και πειραματίζονται με πιο σύνθετο τρόπο, μιας και το απλό είναι πάντα πιο δύσκολο σε αυτή την ηλικία. Εξάλλου, ένα από τα πρώτα μαθήματα που τους κάνω είναι η απλότητα. Τα όριά τους, οι προκλήσεις, το συναισθηματικό τους υπόβαθρο, η αισθητική τους ευχαρίστηση, η δημιουργία, ο τρόπος προσέγγισης του κόσμου, η αλληλεπίδραση με άλλες μορφές τέχνης, είναι έννοιες που ωφελούν τα παιδιά, τους εξελίσσουν. Και τελικά ,είναι μεγάλο επίτευγμα να δημιουργούν τέχνη μέσα απο τον ελάχιστο χρόνο εκατοστών του δευτερολέπτου… όσο δηλαδή διαρκεί ένα κλικ.!

Ε.Κ.: Ποιά είναι η καλύτερη συμβουλή που σου έδωσαν σχετική με τη φωτογραφία και θα την έδινες και στους μαθητές σου, ως επίδοξους μελλοντικούς φωτογράφους;

Γ.Τ.: Συμφιλιωθείτε με το φως… είναι σύμμαχός σας αλλά και εχθρός σας. Ο κόσμος που μας περιβάλλει έχει πολλές διαστάσεις, αρκεί να τις «βλέπεις». Πειραματίσου και εξάσκησε το βλέμμα σου…και τέλος, μην παραλείπεις να είσαι ο αυστηρότερος κριτής του εαυτού σου. Συμβουλές που δεν μου τις έδωσε κανένας!

Ευχαριστούμε θερμά τον Γιώργο Τσίγκα για τη συνέντευξη που μας παραχώρησε!

Περισσότερα στοιχεία για το φωτογραφικό έργο του μπορείτε να βρείτε στους παρακάτω σύνδεσμους:

Instagram: @giorgos_tsigkas

Facebook: Giorgos Tsigkas

Bio
Latest Posts

echaritygr

Η Οικογένεια του e-Charity.gr Portal, απέναντι στην λογική της απλής κριτικής και της ακατάσχετης αποποίησης ευθυνών ή της άκρατης φιλολογίας, αναλαμβάνει τις ευθύνες του μέλλοντος, ΣΗΜΕΡΑ. Για εμάς, εσάς, το ΑΥΡΙΟ των παιδιών μας. Με μεράκι, αγάπη στον συνάνθρωπό μας κι αφοσίωση στον στόχο μας, συναντιόμαστε από κάθε γειτονιά της Ελλάδας, με έναν σκοπό. Να κάνουμε το όραμά μας, ΠΡΑΞΗ. Την Αλληλεγγύη, ΖΩΗ.