Τα Κόκκινα Φανάρια του Αλέκου Γαλανού, ανάβουν στην Αυλαία

Πολιτισμός
echaritygr
22 Ιανουαρίου 2018
0
594
3 minutes read

Για 4 ακόμη παραστάσεις, το Θέατρο του ‘Αλλοτε ανεβάζει το έργο του Αλέκου Γαλανού ”Κόκκινα Φανάρια” στο Θέατρο Αυλαία!

H παράσταση αυτή δεν είναι ΜΟΝΟ τα σκηνικά, οι ρόλοι και τα φώτα. Η παράσταση αυτή δεν είναι ΜΟΝΟ η συγκίνηση του κόσμου και η ροή του κόσμου στην αίθουσα. Ούτε μόνο το χειροκρότημα που σείει την αίθουσα του Θεάτρου Αυλαία. Το στόρυ, η ατμόσφαιρα, τα λόγια, οι σκηνές, φαντάζουν να ανοίγουν διάλογο ζωηρό και προβληματισμένο με το κοινό. Οι ήρωες μιλάνε για τον εφιάλτη της πορνείας ως κοινωνικής μάστιγας στην Ελλάδα. Εκσυγχρονίζουν το ιστορικό έργο στο σήμερα. Σε ένα θλιβερό ΣΗΜΕΡΑ που η οικονομική και κοινωνική ύφεση οδηγεί σχεδόν εξωθεί όλο και περισσότερες νέες κοπέλες αλλά και αγόρια στο πεζοδρόμιο ή στην πρακτική της “πιάτσας”.

Σύμφωνα με πρόσφατη έκθεση που εκπονήθηκε από κοινού από τον Τομέα Εγκληματολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου, το Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών (ΕΚΚΕ) και τον Συνήγορο του Πολίτη, τα στοιχεία είναι δραματικά, καθώς η πορνεία τα χρόνια της κρίσης αυξήθηκε κατά 1.500%.

Όμως δεν παύει το έργο να πραγματεύεται και την σκοτεινή ζωή των γυναικών, τον αβίωτο βίο που ασθμαίνουν και τα όνειρά τους που αργοπεθαίνουν πίσω από βαρείς τοίχους, πίσω από σαπισμένα ντουβάρια, κάτω από σκισμένα χιλιοτριμένα σεντόνια… Τα Κόκκινα Φανάρια, που αναβοσβήνουν σαν αλάρμ για να υπενθυμίζουν την τραγικότητα της εποχής μας. Που συνεχίζει να ρημάζει ζωές, που συνεχίζει να σκοτώνει οράματα, που συνεχίζει να κατακρεουργεί τα κορμιά σαν σακιά άμμου… Τα κορμιά γυναικών που έπεσαν θύματα επιτήδειων ανθρώπων της νύχτας, ανθρώπων που μαθήτευσαν στην Τρούμπα, την κάθε Τρούμπα και τρύπωσαν σε άλλες ζωές, πιο σκοτεινές. Το έργο αυτό καθεαυτό, ανοίγει τη συζήτηση για την κακοποίηση της γυναίκας. Με κάθε δυνατό τρόπο, με κάθε ωμότητα, με κάθε ντομπροσύνη και ειλικρινή κραυγή. Και είναι τραγικό όχι τόσο για την ίδια του την ιστορία, για το σενάριο, για τους διαλόγους. Όσο περισσότερο για την ασχήμια που συνεχίζει να φαίνεται έκδηλη, απροκάλυπτη, σαν άγιο φωτοστέφανο σε μια κοινωνία που αργοπενθεί για την κατάντια της…

Το τραγούδι της παράστασης που είναι μια τιμητική σημαντική αναφορά στο ποίημα Γυναίκες, του ύψιστου Ανθρωπιστή ποιητή Τάσου Λειβαδίτη, ανοίγει και κλείνει μια παράσταση που θα μείνει για πάντα χαραγμένη στην ψυχή του θεατή για την παραδοχή μας πως ως λαός, ως άνθρωποι, παραδώσαμε τα όπλα μας στην ασχήμια της ίδιας της ζωής μας.

“…Φτωχές γυναίκες,

μοδίστρες, δακτυλογράφοι, ασπρορουχούδες,

τίμιες ή σπιτωμένες, ακόμα κι άλλες

εκείνες του σκοινιού και του παλουκιού,

γυναίκες του ανέμου, της βροχής, του κουρνιαχτού”

Σημείωμα Αρχισυντάκτη, Αλέξανδρου Γ. Τανασκίδη-Λαμπουσνάκη

Εφτά γυναίκες, εφτά ιστορίες. Η Ελένη, μια κοπέλα που μεγάλωσε και μετανάστευσε από το Βουκουρέστι, καθώς ο πόλεμος την έφερε στην Ελλάδα. Η «πριγκιπέσα», όπως την αποκαλούν, που συναντά κρυφά ένα νεαρό φοιτητή τον Πέτρο, ο οποίος δεν γνωρίζει τη ζωή που κάνει. Η Ελένη, το απόλυτο έρμαιο στα χέρια του Μιχαήλου, του αδυσώπητου πατρώνου της που απειλεί να τα πει όλα αν δεν υποκύψει στις επιθυμίες του. Η Μαίρη, που ερωτεύεται παράφορα τον Άγγελο, ένα αμούστακο αγόρι που μαζί της γνώρισε για πρώτη φορά τον έρωτα. Η Μαρίνα, παράφορα ερωτευμένη και σχεδόν υποχείριο ενός σωματέμπορου, του Ντόρη που εξαρτά όλη τη ζωή του από τα έσοδά της από την Τρούμπα που δουλεύει. Ο καπετάν Νικόλας, που μοιράζει τα χρόνια του τα μισά στη θάλασσα και τα άλλα μισά στα μπουρδέλα… ερωτεύεται μια κόπελα από το “Μοναστήρι” της Μαντάμ Παρί και αποζητά να παντρευτούν… Η Μυρσίνη, μια νεόκοπη ιερόδουλη, η μόνη που βλέπει τις αλλαγές που έρχονται. Η Μαντάμ Παρί, η μεγαλύτερη σε ηλικία, η “μάνατζερ”, η Μάνα των κοριτσιών, επώδυνα ερωτευμένη με τον Μιχαήλο. Η Κατερίνα, η καθαρίστρια του σπιτιού, είναι μια ταλαιπωρημένη και μεσόκοπη γυναίκα, που περιμένει τον γέρο άντρα της να βγει από το άσυλο και ονειρεύεται να φύγουν και να ζήσουν ειρηνικά στην παράγκα τους. Τα κορίτσια ζουν και εργάζονται στο “σπίτι” με τα κόκκινα φανάρια της Μαντάμ Παρί, που βρίσκεται στην Τρούμπα του Πειραιά. Λίγο αργότερα θα έρθουν τα πάνω κάτω.Θα κλείσουν όλα τα σπίτια της Τρούμπας και τα κορίτσια αναγκάζονται να φύγουν. Το τέλος βρίσκει τους ήρωες χωριστά και σκορπισμένους.

Μέσα από αυτή την παράσταση, το Θέατρο του Άλλοτε θα προσπαθήσει να πάει τη συζήτηση πολλά βήματα παρακάτω, εκσυγχρονίζοντας το θέμα της πορνείας ως κοινωνική επέκταση μιας κοινωνίας που αλλάζει και ζει το σήμερα, απογυμνωμένο από την θεματολογία του γνωστού έργου. Η Ομάδα του Θεάτρου του Άλλοτε, καλείται να αντιμετωπίσει και να σχολιάσει το θέμα της πορνείας ωμά και ρεαλιστικά, αφήνοντας στην άκρη τη συνηθισμένη σεξιστική, ωραιοποιημένη εικόνα των γυναικών αυτών, που με τη νόμιμη σφραγίδα του κράτους και της κοινωνίας υποφέρουν μια στιγματισμένη ζωή γεμάτη κινδύνους, κακοποιημένες ψυχικά και σωματικά.

https://www.youtube.com/watch?v=UaNvwHedbEY

Γυναίκες που είτε μεγάλωσαν μέσα στη φτώχεια και την ανέχεια, γυναίκες που κακοποιήθηκαν σεξουαλικά σε μικρή ηλικία από συγγενείς και φίλους, γυναίκες – σκλάβες που αναγκάστηκαν βίαια να παραδώσουν τα σώματα τους, ζουν και αναπνέουν ανάμεσα μας ήσυχες, τραυματισμένες και αθόρυβες σαν φαντάσματα. Σαν αόρατοι άνθρωποι.Θέατρο του ‘Αλλοτε
Κόκκινα Φανάρια του Αλέκου Γαλανού

Σκηνοθεσία: Βαρβάρα Δουμανίδου
Μουσική: Πέτρος Σατραζάνης
Τραγούδι: Νατάσα Κοψαχείλη
Σκηνικά: Θέατρο του ‘Αλλοτε
Δημιουργία σκηνικών: Ευάγγελος Μίχος, Τάσος Μίχος, Μιχαήλ Δουμανίδης
Σκηνικά αντικείμενα: Μη με λησμόνει
Δημιουργία αφίσας: Φωτεινή Φιλοξενίδου
Promo teaser: Τόμης Βρακάς – Κώστας Βρακάς
Φωτογραφίες: Νίκος Γκάρας

Διανομή:

Μαντάμ Παρή: ‘Ολγα Καλαμάρα
Μιχαήλος: Δημήτρης Βασιλειάδης
Μαίρη: Τζώρτζια Βογιατζόγλου
Μαρίνα: ‘Αννα – Μαρία Γάτου
Μυρσίνη: Μαρία Σεμερτζίδου
Ελένη: Βαρβάρα Δουμανίδου
Κατερίνα: Θεοδώρα Κωστάκου
Καπετάνιος: Στέργιος Κωνσταντζίκης
Ντόρης: Γιάννης Κυφωνίδης
Μιχάλης: Γιώργος Κωνσταντίνου
Γέρος: Εύαγγελος Μίχος
Πέτρος: Πέτρος Φραγκόπουλος
Τραγουδίστρια: Νατάσα Κοψαχείλη
Αστυνομικός: Νίκος Γκάρας
Πιανίστας: Πέτρος Σατραζάνης
Παράταση Παραστάσεων: 1, 2 (19:00), 3 και 4 Φεβρουαρίου στις 21:00 στο Θέατρο Αυλαία
Πλατεία ΧΑΝΘ (πλευρά Τσιμισκή)
Διάρκεια: 90 λεπτά
τηλέφωνο: 2310237700
Γενική είσοδος: 10 ευρώ, Φοιτητικό, ανέργων: 8 ευρώ

Bio
Latest Posts

echaritygr

Η Οικογένεια του e-Charity.gr Portal, απέναντι στην λογική της απλής κριτικής και της ακατάσχετης αποποίησης ευθυνών ή της άκρατης φιλολογίας, αναλαμβάνει τις ευθύνες του μέλλοντος, ΣΗΜΕΡΑ. Για εμάς, εσάς, το ΑΥΡΙΟ των παιδιών μας. Με μεράκι, αγάπη στον συνάνθρωπό μας κι αφοσίωση στον στόχο μας, συναντιόμαστε από κάθε γειτονιά της Ελλάδας, με έναν σκοπό. Να κάνουμε το όραμά μας, ΠΡΑΞΗ. Την Αλληλεγγύη, ΖΩΗ.