Το θείο δώρο, η γιαγιά μου η Θεοδώρα

editorial Λέξεις
echaritygr
17 Φεβρουαρίου 2021
0
411
1 minute read

Σε ένα συρτάρι φυλαγμένη,
από αγάπη καμωμένη,
πάντα εκεί η Θεοδώρα
με του Θεού όλα τα δώρα.

Μες το μυαλό μου στεριωμένη,
από τη γέννα της δοσμένη,
από το τότε ως το τώρα
στη σκέψη μου όλη την ώρα.

Είναι η γιαγιά μου σε ενεστώτα
κι η φωνή της σαν και πρώτα
με αναμμένα όλα τα φώτα
στεκούμενη εκεί στην πόρτα.

Με τα μαλλάκια της τα γκρίζα,
η μυρωδιά της απ’ τη ρίζα
βάζει τη μνήμη μου στην πρίζα.
Όπως και τώρα, έτσι και πάντα
και γλυκοκελαρίζει η μπάντα
με όλο το φόρτε στα ηχεία
η μνήμη μου, μια κομπανία.

Γλυκιά γιαγιά μου, λατρεμένη,
Στα πέρατα, στην οικουμένη…

Σε ένα συρτάρι εκεί κλεισμένη,
από τη λήθη μας, σωσμένη,
με το υφάδι της πλεγμένη
στον χρόνο η ίδια πάντα μένει…

Εκεί να με καλωσορίζει,
όταν το βλέμμα μου δακρύζει,
γιατί η αγάπη δεν χωρίζει
μα πάντα στέκει και στηρίζει.

Εκεί στις δύσκολες τις σκέψεις,
“το νου σου να μην το στερέψεις”
να ψιθυρίζει μαγεμένη
κι ας ξέρει τι με περιμένει.

Εκεί στα ευχάριστα συνάμα,
σαν των Αγίων αγνό τάμα,
με όλο το “είναι” της σαν νάμα,
Αγάπη, τι Αγγέλων πράμα…

Εκεί το βράδυ η μορφή της,
και το βαθύ ροζέ φιλί της,
για πάντα στην καρδιά κρυμμένη,
το θείο δώρο μου, σωσμένη.

Είναι η γιαγιά η Θεοδώρα,
κυριευμένη ψυχοχώρα,
μα στον ορίζοντα προχώρα
στα δάση, ελάφι μου, με φόρα.

Μονάχα έτσι να θυμάμαι,
τα μάτια σου σαν θα κοιμάμαι
κι οι ουρανοί να σε φυλάνε
κάθε που Αγίας Θεοδώρας θα’ναι…

echaritygr

Η Οικογένεια του e-Charity.gr Portal, απέναντι στην λογική της απλής κριτικής και της ακατάσχετης αποποίησης ευθυνών ή της άκρατης φιλολογίας, αναλαμβάνει τις ευθύνες του μέλλοντος, ΣΗΜΕΡΑ. Για εμάς, εσάς, το ΑΥΡΙΟ των παιδιών μας. Με μεράκι, αγάπη στον συνάνθρωπό μας κι αφοσίωση στον στόχο μας, συναντιόμαστε από κάθε γειτονιά της Ελλάδας, με έναν σκοπό. Να κάνουμε το όραμά μας, ΠΡΑΞΗ. Την Αλληλεγγύη, ΖΩΗ.