Άσχημα όμορφοι

 Άσχημα όμορφοι

Πόσα υπάρχοντα μπορούν να βαστήσουν δύο χέρια; Πόσο βάρος να σηκώσει η ψυχή; Η κάμερα τρέμει σαν φυλλοκάρδι και το βλέμμα φυλλορροεί… Στο κάδρο μέσα δε χωράει αυτός ο πόνος. Ο οίκος ο ανοίκειος, ο απρεπής αυτός οίκος του δρόμου. Η κατάσταση του δρόμου. Το σώμα του δρόμου. Οι φλέβες και το αίμα του δρόμου. Δίπλα στα σκουπίδια. Σμπαράλια ζωές και απορρίμματα ίδια. Κουλουριασμένο ένα ακόμη σώμα σε υπνόσακο. Και δίπλα μια βαλίτσα. Να’χει άραγες τι μέσα; Ποια πρώτα πρώτα για πρώτες ανάγκες να στοίβαξε άραγε; Πόσα άραγε να χωρέσει ο νους; Και από πίσω ο κάδος συγκέντρωσης ρούχων και υποδημάτων…

Πόση τραγική ειρωνεία; Το ανοίκειο… Τριβελίζει, παίζει μπάσο μέσα στο ηχείο του μυαλού. Το ανοίκειο. Του Ζιγκμουντ το δοκίμιο ακόμη αδιάβαστο… Οι πόλεις μας. Πιο κρύες κι από την Παταγωνια. Παραφωνία… Πόλεις που δεν βαστούν να μοιράσουν την ανάσα, την αναπνοή σε τέτοιους “άλλους” ανθρώπους. Που άλλοι ΚΑΙ ΠΙΟ ΆΛΛΟΙ γινήκαμε όλοι μας. Για να αντέξουμε. Τι; Να αντέξουμε το κενό μας. Την τραγικότητα μας. Το αταξιδευτο μας. Το ανοίκειο μας. Κι η φιγούρα ετούτη, που ήρθε και θα φύγει από που, από το μυαλό σίγουρα δε θα φύγει. Κόσμος περνά και προσπερνά.

Μα η τύψη η βαθιά μας πως το αφήσαμε να γίνει, σαν τόσα και τόσα που απλώς τα αντέξαμε, με ένα αχ δεν αλλάζουν. Μας θέλει ο δρόμος εκεί. Έξω. Στο αναμέτρημα. Όχι με τους “άλλους” και τους εφιάλτες τους. Μα με το μέσα μας που το αφήσαμε και πάγωσε. Και μαζί μας δάγκωσε. Και μας άφησε πληγή… Βαθιά. Το ανοίκειο.

The following two tabs change content below.

echaritygr

Η Οικογένεια του e-Charity.gr Portal, απέναντι στην λογική της απλής κριτικής και της ακατάσχετης αποποίησης ευθυνών ή της άκρατης φιλολογίας, αναλαμβάνει τις ευθύνες του μέλλοντος, ΣΗΜΕΡΑ. Για εμάς, εσάς, το ΑΥΡΙΟ των παιδιών μας. Με μεράκι, αγάπη στον συνάνθρωπό μας κι αφοσίωση στον στόχο μας, συναντιόμαστε από κάθε γειτονιά της Ελλάδας, με έναν σκοπό. Να κάνουμε το όραμά μας, ΠΡΑΞΗ. Την Αλληλεγγύη, ΖΩΗ.

echaritygr

Η Οικογένεια του e-Charity.gr Portal, απέναντι στην λογική της απλής κριτικής και της ακατάσχετης αποποίησης ευθυνών ή της άκρατης φιλολογίας, αναλαμβάνει τις ευθύνες του μέλλοντος, ΣΗΜΕΡΑ. Για εμάς, εσάς, το ΑΥΡΙΟ των παιδιών μας. Με μεράκι, αγάπη στον συνάνθρωπό μας κι αφοσίωση στον στόχο μας, συναντιόμαστε από κάθε γειτονιά της Ελλάδας, με έναν σκοπό. Να κάνουμε το όραμά μας, ΠΡΑΞΗ. Την Αλληλεγγύη, ΖΩΗ.

Related post